Quantcast
Channel: Ξωτικό
Viewing all 4989 articles
Browse latest View live

Νύφες πόρνες και "εκατομμυριούχοι", η ιστορία μιας ξεχασμένης οικονομικής φούσκας

$
0
0

Μια φορά κι έναν καιρό, στο προ-επαναστατικό Παρίσι, οι Γάλλοι κρατούμενοι αποφυλακίζονταν με την προϋπόθεση ότι θα παντρευτούν πόρνες και θα μεταναστεύσουν στην Λουιζιάνα. Οι νεόνυμφοι αλυσοδένονταν μεταξύ τους, τους μετέφεραν στο λιμάνι και τους έστελναν στη "γη της ελευθερίας". Αυτό το περίεργο ανέκδοτο της ιστορίας προέρχεται από την ιστορία ενός από τα πρώτα παραδείγματα οικονομικής φούσκας που γέννησε τον όρο "εκατομμυριούχος", ο οποίος επινοήθηκε πρώτη φορά στην Γαλλία του 18ου αιώνα.



Έχετε ακούσει ποτέ για την "Mississippi Company"ή την "Φούσκα του Μισισίπι"; Η Compagnie du Mississippi ήταν ένα μονοπώλιο που ιδρύθηκε στην Γαλλία για να επωφεληθεί από το εμπόριο στις γαλλικές αποικίες της Βόρειας Αμερικής και των Δυτικών Ινδιών. Στις αρχές του 18ου αιώνα, η Γαλλία βρέθηκε σε πτώχευση λόγω του Λουδοβίκου ΙΔ', των μακροχρόνιων πολέμων, των υπερβολικών δαπανών και την γενική κατάσταση. Όμως, η χώρα εξακολουθούσε να κατέχει την Περιφέρεια της Λουιζιάνα στις σημερινές ΗΠΑ, η οποία ήταν ο "Κήπος της Εδέμ", πλούσια σε χρυσό, γούνα και ρουμπίνια.

Εκείνη την εποχή, ο Τζον Λο (John Law), ένας παθιασμένος οικονομολόγος και μαθηματικός, αλλά και με προβλήματα τζόγου, βρέθηκε στο Παρίσι και άρχισε να συναναστρέφεται με την αριστοκρατία σε πάρτι με πολύ τζόγο και έγινε φίλος με ισχυρούς άνδρες, όπως ο δούκας της Ορλεάνης, ο οποίος μόλις είχε γίνει Αντιβασιλέας του πεντάχρονου βασιλιά της χώρας. Σύντομα, ο Λο, με την επιρροή και την γοητεία του, έπεισε τις γαλλικές αρχές να στηρίξουν ένα πολύπλοκο σχέδιο για τη δημιουργία της πρώτης κεντρικής τράπεζας της χώρας με μονοπώλιο στα οικονομικά του έθνους -και τη Εταιρεία του Μισισίπι για να κάνει την βρώμικη δουλειά του. Για να πουλήσει μετοχές αυτής της Εταιρίας, προσπάθησε να πείσει τον γαλλικό λαό ότι η Λουιζιάνα θα τον έκανε πλούσιο. Και τα κατάφερε.


Όλοι ήθελαν ένα κομμάτι της Εταιρείας του Μισισίπι, οπότε οι τιμές των μετοχών ανέβηκαν στα ύψη. Εν τω μεταξύ, ο Λο κατάφερε την κυβέρνηση να τυπώσει περισσότερα χρήματα απ'όσο χρυσό και ασήμι υπήρχε για να τα υποστηρίξει. Όταν οι μετοχές εξαπλώθηκαν γρήγορα, ο κόσμος άρχισε να αγοράζει τις μετοχές των άλλων και πλήρωνε με χαρτονομίσματα, τα οποία τυπώνονταν όλο και περισσότερα.

Στην οδό Quincampoix, ένα στενό δρόμο στην καρδιά της συνοικίας Λε Μαραί, έξω από τα νέα γραφεία της Εταιρείας του Μισισίπι, εμπορεύονταν τις μετοχές. Αυτός ο αρχαίος δρόμος, που ήταν ένας δρόμος όπου συναντιόντουσαν οι δανειστές, κατακλύστηκε από εμπόρους οι οποίοι δημιουργούσαν χάος όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. Μάλιστα κάποιοι έβγαλαν πολλά μισθώνοντας τις πλάτες τους για γραφεία.


Για την καταπολέμηση αυτού του χάους, κατασκευάστηκαν πύλες σε κάθε άκρο του τετραγώνου, ενώ ανοίχτηκε μια είσοδος για τους "Κερδοσκόπους Ποιότητας" (την ήδη πλούσια αριστοκρατία) και η άλλη για όλους τους άλλους.

Αυτός ο κόσμος δεν ήξερε ότι στην Λουιζιάνα εξακολουθούσε να είναι ένας αραιοκατοικημένος και υπανάπτυκτος βάλτος, με μόλις 700 Ευρωπαίους αποίκους.

Η πίεση είναι έτοιμη να αποδώσει. Προκειμένου να στρατολογήσει περισσότερους στις αποικίες για να εξάγει αυτό που χρειαζόταν, ο Λο άρχισε να διαφημίζει -ψευδώς- την ομορφιά του "Ελ Ντοράντο"της Λουιζιάνα. Παρά τις προσπάθειές του, βρέθηκαν λίγοι εθελοντές για να αφήσουν την άνεση του σπιτιού τους. Έτσι, στράφηκε στα "μαύρα πρόβατα"της κοινωνίας. Πήγε σε μέρη με άπορους, πόρνες και μεθυσμένους στρατιώτες. Στη συνέχεια, πήγε στις φυλακές και έκανε μια προσφορά στους κρατούμενους που δεν μπορούσαν να αρνηθούν: να παντρευτούν κάποια πόρνη και να φύγουν για την Λουιζιάνα.


Εκείνοι που δέχτηκαν, δένονταν μαζί με την νύφη μέχρι να επιβιβαστούν στα πλοία και να φύγουν για την Αμερική.

Όπως είναι φυσικό, οι πρώτοι άποικοι δεν ήταν ευχαριστημένοι με τις νέες αφίξεις. Σύντομα, άρχισαν να μετακινούνται προς ανατολικά, προς τη Νέα Ορλεάνη, για να μείνουν μακριά από τους "ανεπιθύμητους"που εισέβαλαν στη γη τους. Παρατημένοι στην τύχη τους, οι εγκληματίες, οι πόρνες και τα μαύρα πρόβατα της γαλλικής κοινωνίας, μόλις η πείνα τους χτύπησε την πόρτα και οι ιθαγενείς της Αμερικής κατάλαβαν ότι ήταν η ευκαιρία τους να ανακτήσουν την επικράτειά τους, αναγκάστηκαν να φύγουν και αυτοί για αλλού.

Η κατασκήνωση του Τζον Λο στο Biloxi της Λουιζιάνα

Εν τω μεταξύ, στο Παρίσι, οι κερδοσκόποι κερδίζουν εκατομμύρια σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και ξαφνικά εμφανίστηκε μια λέξη στα χείλη όλων: "εκατομμυριούχος". Η λέξη μπήκε επίσημα στο αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης έναν αιώνα αργότερα, σημειώνοντάς την ως γαλλικό όρο που απαιτούνταν λόγω της "λιλιπούτειας"αξίας των φράγκων.

Στα τέλη του 1720, ήταν μόνο θέμα εβδομάδων πριν σκάσει η Φούσκα του Μισισίπι. Είχαν εξαπλωθεί φήμες ότι τα χαρτονομίσματα δεν υποστηρίζονταν από αρκετό χρυσό και ασήμι. Στην πραγματικότητα, αντιπροσώπευε μόνο το 1/5 των χαρτονομισμάτων που κυκλοφορούσαν. Ένας πολύ καλά πληροφορημένος πρίγκιπας το έμαθε εγκαίρως και κατάφερε να εξαργυρώσει πρώτος, αποκομίζοντας τρία βαγόνια χρυσού.

Μόλις μαθεύτηκαν τα νέα, ο κόσμος έτρεξε, μαζικά, να μετατρέψει τα χρήματά του. Για να τους πείσουν για το αντίθετο, εκδόθηκαν πολυάριθμα βασιλικά διατάγματα για να υποτιμηθεί ο χρυσός. Το τύπωμα χρημάτων κηρύχθηκε παράνομο, όπως και η πώληση χρυσών νομισμάτων. Η τράπεζα έκλεισε. Τα χαρτονομίσματα έφεραν το μισό της ονομαστικής τους αξίας και μετέτρεψαν το Παρίσι σε έναν παράδεισο για τους κλέφτες. Εν ολίγοις, επικράτησε χάος. Το τελικό χτύπημα ήρθε όταν η κυβέρνηση έκανε στροφή 180 μοιρών και δήλωσε ότι ο χρυσός ήταν και πάλι νόμιμος, πυροδοτώντας μια μάζα ανθρώπων που ήταν απελπισμένοι να ανταλλάξουν τα λεφτά τους με χρυσό. Μέσα σε λίγα λεπτά, 17 άνθρωποι τσαλαπατήθηκαν μέχρι θανάτου. Ξέσπασε οργή και σύντομα θα ξεσπούσε η Γαλλική Επανάσταση.

Καρικατούρα του Τζον Λο

Ο Λο έφερε μεγάλο μέρος της ευθύνης για τον οικονομικό πανικό και έφυγε από το Παρίσι, μεταμφιεσμένο σε γυναίκα, και δεν επέστρεψε ποτέ ξανά στην Γαλλία. Άφησε πίσω του την πλούσια ιδιοκτησία του στην Πλατεία Βαντόμ και 21 τουλάχιστον κάστρα που είχε αποκτήσει. Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του τζογάροντας στην Ιταλία, πριν τελικά πεθάνει από πνευμονία.

Ο "διάβολος του χρήματος", 1720

Ένα από τα πρώτα παραδείγματα οικονομικής φούσκας, η οικονομική κατάρρευση στην Γαλλία που προκλήθηκε από την Εταιρεία του Μισισίπι, συγκρίνεται με την περίφημη "μανία της τουλίπας"του 17ου αιώνα στην Ολλανδία, που θεωρείται η πρώτη καταγεγραμμένη οικονομική φούσκα στην ιστορία.

Την εποχή που έσκαζε η φούσκα στην Γαλλία, πέρα από το Κανάλι, η South Sea Company της Αγγλίας αποφάσισε να δανειστεί μερικές ιδέες από το μοντέλο του Λο, προσφέροντας μετοχές στον πλούτο της Νότιας Αμερικής. Αυτό το χάος ονομάστηκε "Φούσκα της Νότιας Θάλασσας".

από: messy nessy chic

Μερικά πράγματα που βρήκα στο διαδίκτυο αυτή την εβδομάδα: Se5, Ep216

$
0
0



Αθήνα: Συγκλονιστικές εικόνες από drone



Οι άλλοτε πολυσύχναστοι δρόμοι και πλατείες της Αθήνας, είναι πλέον άδειοι εδώ και μια βδομάδα.


Κιόνι, το ωραιότερο χωριό της Ιθάκης



Εκεί σύμφωνα με την παράδοση έζησε ο Καραϊσκάκης - από: huffingtonpost.gr


Ένα κάστρο με νεράιδες αξίας εκατομμυρίων δολαρίων



Στο Museum of Science and Industry στο Σικάγο των ΗΠΑ υπάρχει ένας μικρός θησαυρός. Ένα κάστρο νεράιδων, κατασκευασμένο από την ηθοποιό Colleen Moore. Ακόμα και σήμερα, οι νεράιδες ζουν στο πολυτελές μικρό κάστρο και βγαίνουν μόνο όταν φεύγουν οι άνθρωποι. Το κάστρο κόστισε πάνω από 500.000 δολάρια για να δημιουργηθεί στη δεκαετία του 1920.


Οι κερασιές ανθίζουν στην Ιαπωνία - Ο κόσμος θα τις απολαύσει μόνο στο διαδίκτυο



«Hanami» στα Ιαπωνικά σημαίνει «απολαμβάνω τη θέα λουλουδιών», και αν δεν σάρωνε τον πλανήτη η πανδημία του κορονοϊού Ιάπωνες και ξένοι επισκέπτες στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου θα ήταν αυτές τις μέρες στα πάρκα για να απολαύσουν το θέαμα των ανθισμένων κερασιών. - στο: koutipandoras.gr


Μια τεχνική για 3D ζωγραφική



Η λίμνη Καϊάφα στην Ηλεία


από: newsbeast.gr


Ο ναός του Samut Prakan στην Ταϊλάνδη


Ένα από τα κτήρια στο πάρκο του Αρχαίου Σιάμ - από: reddit


Μακριά και αγαπημένοι!



Οι ευρηματικές Πρωταπριλιάτικες φάρσες του Ιωάννη Καμπούρογλου


Πως έκανε όλη την Αθήνα να τρέχει και να μην… φτάνει! - στο: taathinaika.gr


Βούρλα: Το δημόσιο πορνείο του Πειραιά


Τα Βούρλα ήταν ένα τεράστιος οίκος ανοχής στη Δραπετσώνα που έφτιαξε ο δήμος του Πειραιά. Λειτούργησε υπό την προστασία του κράτους και την περιφρούρηση της αστυνομίας. Έμοιαζε πολύ με φυλακή. Οι πτέρυγες του είχαν ομοιόμορφα κελιά και ήταν περιφραγμένο με ψηλό μαντρότοιχο. - στο: maxmag.gr


Αρχαίος Ναός έγινε καταυλισμός προσφύγων

Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, τα λευκά αντίσκηνα των προσφύγων είχαν κατακλύσει τον περίβολο του αρχαίου ναού

Ο καταπληκτικός ναός του Ηφαίστου στην καρδιά της Αθήνας, γλίτωσε από τους Γότθους, έγινε ναός του Αη Γιώργη του Ακαμάτη και νεκροταφείο προτεσταντών! Ύστερα, πρόσφυγες βρήκαν καταφύγιο στο προαύλιό του. - στο: nikosonline.gr


To Zάππειο δίχως δέντρα - όταν ήταν ένα γυμνό χωράφι δίπλα στον Ιλισσό


Τέσσερις αληθινά σπάνιες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης από τα χρόνια που διαμορφωνόταν ο κήπος του Ζαππείου, από τον γεωπόνο Αντώνιο Σμιτ - στο: lifo.gr


Greece From Home : Η Ελλάδα μας από το Σπίτι με την υποστήριξη της Google


Καθώς διανύουμε μια περίοδο πρωτοφανούς κρίσης με βαθιές συνέπειες τόσο για τους συμπολίτες μας όσο και για την οικονομία, είναι περισσότερο από ποτέ κρίσιμο να διαφυλάξουμε πάνω απ’ όλα το αγαθό της δημόσιας υγείας. Το Υπουργείο Τουρισμού, ο ΕΟΤ και όλοι οι φορείς τουρισμού συστρατεύονται στο πλευρό της ελληνικής κυβέρνησης και δίνουν τη μάχη κατά της πανδημίας του κορονοϊού, προτάσσοντας τη μόνη υπεύθυνη επιλογή για όλη την ελληνική κοινωνία, την επιλογή να «μείνουμε σπίτι». - στο: techgear.gr


Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...

20 τραγούδια της ροκ με διεστραμμένους στίχους που ίσως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει

$
0
0

I met a cheerleader, was a real young bleeder
All the times I can reminisce
Ah the best thing lovin' with her sister and her cousin

Σε μερικά τραγούδια, οι στίχοι είναι πολύ "βρώμικοι".



Ίσως και να έχετε ακούσει κάποια από αυτά. Ή ακόμα και να τα έχετε τραγουδήσει -όπως το Walk This Way των Aerosmith- και δεν έχετε καταλάβει τους στίχους τους. Άλλωστε το μότο της ροκ ήταν "sex, drugs and rock 'n' roll". Μερικά από τα πιο δημοφιλή και αναγνωρισμένα ροκ τραγούδια όλων των εποχών περιέχουν στίχους -είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι- που υπονοούν διεστραμμένες προθέσεις, με θέματά που περνούν στην σφαίρα της σεξουαλικής επίθεσης και της παιδεραστίας.

Ακόμη και όταν οι στίχοι δεν φαίνονται παράξενοι, μια μικρή έρευνα για την προέλευση του τραγουδιού μπορεί να μας δείξει κάτι που δεν είχαμε συνειδητοποιήσει.


The Knack, "My Sharona"

Never gonna stop, give it up, such a dirty mind
I always get it up, for the touch of the younger kind

Ο τραγουδιστής Doug Fieger εξομολογήθηκε ότι το τραγούδι γράφτηκε από τον καημό του για την 17χρονη Sharona Alperin, παρά το ότι ήταν επτά χρόνια μεγαλύτερός της.


Bryan Adams, "Summer of 69"


Standin' on your mama's porch
You told me that you'd wait forever
Oh, and when you held my hand
I knew that it was now or never

"Πρέπει να παραδεχτώ ότι ο φίλος μου Brodie έβαλε στοίχημα ότι δεν μπορούσα να γράψω ένα χιτ με το 69 στον τίτλο του", εξομολογήθηκε ο Adams. Το 1969, ο Adams ήταν 10 χρονών.


The Police, "Every Breath You Take"

Every night you stay I'll be watching you/
Oh can't you see You belong to me

Ο Sting έχει εξομολογηθεί ότι το τραγούδι είναι για έναν stalker.


The Rolling Stones, "Midnight Rambler"


I'm called the hit-and-run raper in anger
The knife-sharpened tippie-toe
Or just the shoot 'em dead, brainbell jangler

Το τραγούδι λειτουργεί ως βιογραφία του Άλμπερτ Ντεζάλβο, του Στραγγαλιστή της Βοστόνης ο οποίος, από το 1962 ως το 1964, δολοφόνησε 13 γυναίκες.


Jethro Tull, "Aqualung"

Sitting on a park bench
Eying little girls with bad intent
Snots running down his nose
Greasy fingers smearing shabby clothes

Αυτοί είναι οι εναρκτήριοι στίχοι του.


Aerosmith, "Walk This Way"

I met a cheerleader, was a real young bleeder
All the times I can reminisce
Ah the best thing lovin' with her sister and her cousin

Οι αισχροί στίχοι του Στίβεν Τάιλερ μιλούν για ένα γυμνασιόπαιδο που χάνει την παρθενία του με τρόπους που είναι πολύ πιο αισχροί απ'ότι νομίζετε.


George Michael, "Father Figure"

Put your tiny hand in mine (I'd love to)
I will be your preacher teacher (Be your daddy)
Anything you have in mind

Ο pop star είπε ότι το τραγούδι δεν είναι για ακατάλληλες σχέσεις, αν και είναι δύσκολο να πιστέψεις κανείς το αντίθετο με στίχους σαν αυτούς.


Billy Joel, "Only The Good Die Young"

You got a nice white dress and a party on your confirmation...
But Virginia they didn't give you quite enough information
You didn't count on me

Διαλέξτε έναν, οποιοδήποτε στίχο αυτού του χιτ του Billy Joel, το οποίο είναι για έναν τύπο που πιέζει μια νεαρή κοπέλα να χάσει την παρθενία της.


Neil Diamond, "Girl, You'll Be A Woman Soon"

Please, come take my hand
Girl, you'll be a woman soon
Soon, you'll need a man

Ο Diamond τραγουδάει για έναν άντρα που ισχυρίζεται ότι είναι παρεξηγημένος γιατί θέλει να διακορεύσει μια νεαρή.


ZZ Top, "Pearl Necklace"


She was gettin' bombed
And I was gettin' blown away...
And that's not jewelry she's talkin' about
It really don't cost that much

Ο Μπίλι Γκίμπονς τραγουδάει για ένα κορίτσι που θέλει ένα μαργαριταρένιο κολιέ, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτει ότι οι στίχοι αναφέρονται σε μια συγκεκριμένη σεξουαλική πράξη...


KISS, "Christine Sixteen"


I don't usually say things like this to girls your age
But when I saw you coming out of the school that day
That day I knew, I knew (Christine sixteen) I've got to have you

Το τραγούδι είναι στο άλμπουμ Love Gun.


The Rolling Stones, "Stray Cat Blues"

There'll be a feast if you just come upstairs...
I can see that you're fifteen years old
No I don't want your I.D.
You look so restless and you're so far from home

Ο Mick Jagger είπε ότι το τραγούδι αντλεί έμπνευση από το τραγούδι "Heroin"των Velvet Underground...


Neil Diamond, "Sweet Caroline"


Hands, touching hands
Reaching out, touching me, touching you
Sweet Caroline

Το 2011, ο Diamond δήλωσε ότι έμπνευση για την μελωδία του τραγουδιού είναι μια φωτογραφία σε ένα περιοδικού που έδειχνε την 11χρονη Caroline Kennedy, καβάλα σε ένα άλογο, με τους γονείς της.


Rod Stewart, "Tonight's The Night"


You'd be a fool to stop this tide
Spread your wings and let me come inside

Don't say a word my virgin child
Just let your inhibitions run wild

Το χιτ του Ροντ Στιούαρτ τραγουδιστή λέει την ιστορία του πως προσπαθεί ένας τύπος να πείσει ένα κορίτσι να χάσει την παρθενία της.


The Rolling Stones, "Brown Sugar"

Brown Sugar, how come you taste so good
Brown Sugar, just like a young girl should

Τα προκλητικά τραγούδια δεν ήταν άγνωστα στους Stones. Σε αυτό το τραγούδι του 1971, αναφέρονται σε έναν ιδιοκτήτη σκλάβων που κάνει σεξ με μια νεαρή σκλάβα.


Bad Company, "Can't Get Enough"

Well I take whatever I want
And baby I want you

Οι εναρκτήριοι στίχοι αναφέρονται στην μεταξύ επιμονή και ότι δε δέχεται "όχι"σαν απάντηση.


Led Zeppelin, "Black Dog"


Ah ah child way ya shake that thing
Gon' make you burn, gon' make you sting
Hey, hey baby when you walk that way
Watch your honey drip, I can't keep away

Οι πρωταγωνιστές του τραγουδιού είναι ερεθισμένοι, μεγάλοι ηλικιακά μαύροι άνδρες που που λαχταρούν μια γυναίκα.


Ringo Starr, "You’re Sixteen"

You're all ribbons and curls, ooh, what a girl
Eyes that sparkle and shine
You're sixteen, you're beautiful and you're mine

Το τραγούδι γράφτηκε από τους Sherman Brothers. Αλλά και πάλι, ένας 30χρονος άνδρας αναφέρεται σε μια 16χρονη.


Alice Cooper, "Billion Dollar Babies"


We go dancing nightly in the attic
While the moon is rising in the sky
If I'm too rough, tell me I'm so scared your little head will come off in my hands

Κάποτε ο Cooper είπε ότι η ιδέα πίσω από το άλμπουμ, στο οποίο περιέχεται το τραγούδι, ήταν "η εκμετάλλευση της ιδέας ότι οι άνθρωποι έχουν άρρωστες διαστροφές".


KISS, "Going Blind"

Little lady, can't you see
You're so young and so much different than I I'm 93, you're sixteen
Can't you see I'm goin' blind

Το συγκρότημα υπαινίχτηκε για σχέσεις μεταξύ κοριτσιών και ηλικιωμένων από το 1974.

από: ati

Αγάλματα με μάσκες απ'όλο τον κόσμο

$
0
0
Manneken-Pis, Βρυξέλλες, Βέλγιο

Καθώς η σημασία των ιατρικών μασκών έχει αυξηθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19, το ίδιο έχει γίνει και με την συμβολική αξία τους. Αγάλματα από την Μελβούρνη μέχρι το Μπουένος Άιρες έχουν φορέσει και αυτά μάσκες.



Άγαλμα ανιχνευτή των Σιού, Κάνσας Σίτι, ΗΠΑ

Άγαλμα της Molly Malone, Δουβλίνο, Ιρλανδία

Άγαλμα του Άστορ Πιατσόλα, Μπουένος Άιρες

Το Fearless Girl έξω από το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης

Άγαλμα του Αυστριακού ηθοποιού, τραγουδιστή, συγγραφέα δραματικών έργων και σατυρικού Γιόχαν Νέστροϋ, Βιέννη, Αυστρία

Ο προστάτης άγιος της Ιταλίας, Φραγκίσκος της Ασίζης, San Fiorano, Ιταλία

Η βασίλισσα Βικτόρια, Μάντσεστερ, Αγγλία

από: theguardian.com

Χρωματίζοντας το Σύμπαν

$
0
0

Πόσο διασκεδαστικό και δημιουργικό θα ήταν αν μπορούσαμε να δώσουμε χρώμα στο σύμπαν!



Ένα χόμπι, που πρόσφατα έγινε ξανά δημοφιλές, είναι το να χρωματίζει κανείς ασπρόμαυρες εικόνες (δείτε εδώμια τεράστια συλλογή από coloring books, όπως αποκαλούνται).

Μια πολύ καλή εικόνα που μπορεί κανείς να δώσει χρώμα είναι αυτή που φαίνεται πιο πάνω και μπορεί να την κατεβάσει σε μεγαλύτερη ανάλυση από εδώ.




Πρόκειται για την ξυλογραφία του Φλαμαριόν, ένα έργο χαρακτικής σε ξύλο άγνωστου δημιουργού, που ονομάζεται έτσι επειδή η πρώτη τεκμηριωμένη εμφάνισή του έγινε στο βιβλίο του Γάλλου αστρονόμου Καμίλ Φλαμαριόν "L'atmosphère: météorologie populaire" (Η ατμόσφαιρα: Εκλαϊκευμένη μετεωρολογία).

Η ξυλογραφία απεικονίζει έναν άντρα, με ρούχα προσκυνητή του Μεσαίωνα, που, διαπερνώντας τον ουράνιο θόλο, κοιτά τους μηχανισμούς που ρυθμίζουν τη λειτουργία του Σύμπαντος. Ένας απ'αυτούς μοιάζει αρκετά με τις παραδοσιακές απεικονίσεις ενός "τροχού μέσα σε τροχό", όπως περιγράφεται στα οράματα του προφήτη Ιεζεκιήλ. Η λεζάντα της εικόνας στο βιβλίο του Φλαμαριόν αναγράφει "Ένας ιεραπόστολος του Μεσαίωνα διηγείται ότι βρήκε το σημείο όπου Γη και Ουρανός συναντιούνται...". Η εικόνα συνοδεύει μια παράγραφο κειμένου που αναφέρει "Τι, λοιπόν, είναι αυτός ο γαλάζιος ουρανός, που βεβαίως υπάρχει, και που κρύβει από εμάς τα άστρα κατά τη διάρκεια της μέρας;". Η ξυλοτυπία συχνά περιγράφεται σαν μεσαιωνική λόγω του στυλ της, της περίεργης αντίληψης για τον κόσμο και την απεικόνιση, κατά τα φαινόμενα, της Γης ως επίπεδης.

Η εικόνα ήταν αρκετά δημοφιλής στην εποχή της, και έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές για να συμβολίσει είτε την επιστημονική είτε την μυστικιστική αναζήτηση της γνώσης.

πληροφορίες από wikipedia

9 ψεύτικες φήμες με συνέπειες στην πραγματική ζωή

$
0
0
"Rumors Cost Us Lives" - πηγή

Μην πιστεύετε ό, τι διαβάζετε, ή ό, τι ακούτε. Σε όλη την ιστορία, ανεπιβεβαίωτες -αλλά εύηχες- φήμες αποτέλεσαν αφορμή για βίαιους θανάτους και καταστροφές, ανεξάρτητα από το αν οι ιστορίες είχαν σχέση κάποια με την αλήθεια.



Ο Λουδοβίκος ΙΕ'της Γαλλίας απήγαγε παιδιά
Το 1750, άρχισαν να εξαφανίζονται παιδιά από τους δρόμους του Παρισιού. Κανείς δεν φαινόταν να ξέρει γιατί και οι γονείς που ανησυχούσαν άρχισαν αναταραχές στους δρόμους. Μέσα στον πανικό, κυκλοφόρησε μια φήμη ότι ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΕ'ήταν λεπρός και απήγαγε παιδιά για να κάνει μπάνιο στο αίμα τους -εκείνη την εποχή, το να πλυθεί κανείς σε αίμα παιδιών θεωρούνταν από μερικούς ως αποτελεσματικό ιατρική θεραπεία.
Οι φήμες είχαν ένα μικροσκοπικό πυρήνα αλήθειας. Οι αρχές μάζευαν παιδιά, αλλά όχι για το παλάτι. Μια πρόσφατα θεσμοθετημένη σειρά διαταγμάτων, που αποσκοπούσαν στην εκκαθάριση των δρόμων από "ανεπιθύμητους", οδήγησαν ορισμένους αστυνομικούς -οι οποίοι πληρώνονταν ανά σύλληψη- να υπερβούν την εξουσία τους, να μαζεύουν παιδιά που έβρισκαν στους δρόμους και να τα πηγαίνουν στις φυλακές. Τελικά, τα περισσότερα επιστράφηκαν στους γονείς τους και οι φήμες για τα φρικιαστικά μπάνια του βασιλιά ησύχασαν.


Το Λονδίνο επρόκειτο να καταστραφεί από έναν σεισμό
Στις αρχές του 1761, δύο μικροί σεισμοί έπληξαν το Λονδίνο οδηγώντας σε φήμες ότι θα συνέβαινε ένας μεγαλύτερος στις 5 Απριλίου του ίδιου έτους. Υποτίθεται ότι ένα μέντιουμ είχε προβλέψει την καταστροφή. Για εκείνη την ημέρα, μεγάλο μέρος του πληθυσμού πανικοβλήθηκε τόσο που έφυγε από την πόλη και όσοι δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά κάποιο κατάλυμα, έμειναν στα χωράφια. Ένας στρατιώτης ήταν τόσο πεπεισμένος για την επικείμενη καταστροφή που έτρεχε στους δρόμους φωνάζοντας για τον επερχόμενο σεισμό. Λίγους μήνες αργότερα, κατέληξε σε ένα άσυλο ανιάτων.


Οι Εβραίοι δηλητηρίαζαν τις πηγές
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, υπήρχαν φήμες ότι οι Εβραίοι θυσίαζαν τελετουργικά παιδιά Χριστιανών. Όμως, τα πράγματα ξέφυγαν κατά τη διάρκεια της εξάπλωσης της μαύρης πανούκλας. Τον 14ο αιώνα, σκοτώθηκαν χιλιάδες Εβραίοι λόγω της φήμης ότι τους προστάτευε από την πανώλη ο Σατανάς, με αντάλλαγμα να δηλητηριάζουν τις πηγές των χριστιανών. Το 1321, μόνο στην -παλιά- γαλλική επαρχία Γκιγιέν, κάηκαν ζωντανοί περίπου 5000 Εβραίοι εξαιτίας αυτών των φημών. Άλλες κοινότητες έδιωξαν τους Εβραίους, ή έκαψαν ολοσχερώς ολόκληρους οικισμούς. Στο Βρανδεμβούργο της Γερμανία, πέρασαν έναν νόμο που καταδίκαζε τους Εβραίους ότι δηλητηρίαζαν τις πηγές -κάτι που φυσικά δεν ίσχυε.


Ληστές τρομοκρατούσαν την γαλλική επαρχία
Τον Ιούλιο του 1789, στις παραμονές της γαλλικής επανάστασης, εν μέσω του ευρέως διαδεδομένου φόβου και αστάθειας, εξαπλώθηκαν φήμες ότι η αντεπαναστατική αριστοκρατία είχε βάλει ληστές να τρομοκρατούν τους αγρότες και να κλέβουν τα αποθηκευμένα τρόφιμά τους. Φώτα από τους φούρνους, φωτιές, ακόμη και η αντανάκλαση του ήλιου μερικές φορές, θεωρούνταν σημάδια ληστών. Σε απάντηση στις φήμες, οι πόλεις και τα χωριά στην επαρχία σχημάτισαν πολιτοφυλακές. Στις 24 Ιουλίου του 1789, σε ένα τέτοιο τυπικό περιστατικό, κοντά στην πόλη Τρουά, υποτίθεται ότι μια ομάδα ληστών ήταν σε ένα δάσος. Αμέσως δόθηκε συναγερμός και 3000 άντρες ξεκίνησαν ένα κυνήγι. Οι "ληστές"αποδείχτηκαν κοπάδι βοοειδών.


Γερμανο-Αμερικανοί σχεδίαζαν επιθέσεις στον Καναδά
Ο Καναδάς εισήλθε στον Α'Παγκόσμιο Πόλεμο το 1914, τρία χρόνια πριν από τις ΗΠΑ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, κυκλοφόρησαν φήμες ότι Γερμανο-Αμερικανοί ευνοϊκά διακείμενοι προς την χώρα καταγωγής τους σχεδίαζαν επιθέσεις στον Καναδά. Ένας από τους κύριους υπαίτιους αυτής της φήμης ήταν ο Βρετανός πρόξενος σερ Courtenay Bennett, που τότε βρισκόταν στη Νέα Υόρκη. Τους πρώτους μήνες του 1915, ο Bennett έκανε "αρκετούς εντυπωσιακούς ισχυρισμούς για ένα σχέδιο στο οποίο, 80.000 καλά οπλισμένοι και εκπαιδευμένοι Γερμανοί, που είχαν εκπαιδευτεί στους καταρράκτες Νιαγάρα και στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, σχεδίαζαν να επιτεθούν στον Καναδά από τα βορειοδυτικά της πολιτείας της Νέας Υόρκης". Υπήρξε μεγάλη ανησυχία και καχυποψία, οπότε ο τότε Καναδός πρωθυπουργός ζήτησε αναφορά για τους ισχυρισμούς, κάτι που ο επικεφαλής της αστυνομίας απέδειξε ότι ήταν αβάσιμοι.


Η κυβέρνηση της Ινδονησίας έθαβε κεφάλια σε νέα κατασκευαστικά έργα
Σε ορισμένα μέρη της Ινδονησίας, λέγεται ότι οι ντόπιοι πιστεύουν -ή πίστευαν κάποτε- ότι μεγάλα κατασκευαστικά έργα, για να μην πέφτουν, έπρεπε στα θεμέλιά τους να τοποθετηθούν ανθρώπινα κεφάλια. Το 1937, βγήκε μια φήμη σε ένα νησί ότι ένας "tjoelik" (κυνηγός κεφαλών της κυβέρνησης) έψαχνε να βάλει ένα κεφάλι σε μια νέα προβλήτα. Οι ντόπιοι ανέφεραν περίεργους θορύβους και θεάσεις, σπίτια να λιθοβολούνται με πέτρες και επιθέσεις από έναν tjoelik που κρατούσε βρόγχους. Το 1979, εμφανίστηκαν παρόμοιες φήμες στο Βόρνεο, όταν -υποτίθεται ότι- κυβερνητικοί υπάλληλοι έψαχναν κεφάλι για μια νέα γέφυρα. Ομοίως, το 1981, στο νότιο Βόρνεο, κυβερνητικοί υπάλληλοι υποτίθεται ότι χρειάζονταν κεφάλια για να σταθεροποιήσουν τον δυσλειτουργικό εξοπλισμό στις πετρελαιοπηγές που ήταν στην περιοχή. Τελικά, αν και οι φήμες καταρρίφθηκαν, οι τρομοκρατημένοι ντόπιοι άρχισαν να περιορίζουν τις δραστηριότητές τους μόνο στις άκρως απαραίτητες.


Μια ισχυρά αφροδισιακή τσίχλα βγήκε στην αγορά στη Μέση Ανατολή
Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στη Μέση Ανατολή υπήρχαν κάποιες φήμες για μια αφροδισιακή τσίχλα. Το 1996, στην πόλη Μανσούρα της Αιγύπτου, άρχισαν να διαδίδονται φήμες για τους φοιτητές στο πανεπιστήμιο της πόλης που αγόραζαν μια τσίχλα που περιείχε ένα αφροδισιακό και συμμετείχαν σε όργια. Ένας ντόπιος βουλευτής δήλωσε ότι η τσίχλα διανεμόταν από την ισραηλινή κυβέρνηση, ως μέρος ενός σχεδίου που είχε ως σκοπό να διαφθείρει της νεολαία της Αιγύπτου. Τα μεγάφωνα των τζαμιών άρχισαν να προειδοποιούν τους ανθρώπους να αποφεύγουν την τσίχλα, η οποία υποτίθεται ότι ήταν στην αγορά με την ονομασία "Aroma"ή "Splay". Οι αρχές έκλεισαν μερικά καταστήματα και έκαναν συλλήψεις, αλλά δεν βρήκαν ποτέ τσίχλα με αφροδισιακό. Τον επόμενο χρόνο, στην Λωρίδα της Γάζας, εμφανίστηκαν παρόμοιες φήμες. Αυτήν την φορά, ήταν μια τσίχλα με γεύση φράουλας που έκανε τις γυναίκες πόρνες -υποτίθεται, για να γίνουν πληροφοριοδότριες για την υπηρεσία πληροφοριών του ισραηλινού στρατού, Σιν Μπετ.


Μάγοι στην Ινδονησία
Το φθινόπωρο του 1998, εμφανίστηκε στην Ανατολική Ιάβα της Ινδονησίας ένας ξαφνικός φόβος για μάγους, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο πολλών χωρικών. Η χώρα ήταν σε κρίση και ενώ γινόντουσαν πορέιες διαμαρτυρίας σε μεγάλες πόλεις, κάποιοι στην αγροτική περιοχή Banyuwangi άρχισαν να ανησυχούν για την αποκατάσταση λαθών του παρελθόντος που φέρεται ότι διαπράχθηκαν από μάγους. Ο επικεφαλής της τοπικής αυτοδιοίκησης διέταξε τις αρχές να μεταφέρουν τους υποτιθέμενους μάγους σε μια ασφαλή τοποθεσία, μια διαδικασία που περιελάμβανε check-in στο τοπικό αστυνομικό τμήμα. Οι χωρικοί εξέλαβαν τις επισκέψεις των υποτιθέμενων μάγων στα αστυνομικά τμήματα ως απόδειξη του τι ήταν και άρχισαν να τους σκοτώνουν.


Ο Ομπάμα τραυματίστηκε σε μια έκρηξη στον Λευκό Οίκο
Στις μέρες μας, οι φήμες μπορούν να διαδοθούν μέσω της τεχνολογίας. Στις 23 Απριλίου του 2013, ένα ψεύτικο tweet σε έναν λογαριασμό του Associated Press που είχε παραβιαστεί ισχυρίστηκε ότι εκρήξεις στον Λευκό Οίκο είχαν τραυματίσει τον Μπάρακ Ομπάμα. Το tweet προκάλεσε αστάθεια στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές και ο δείκτης Standard and Poor's 500 έχασε 130 δισεκατομμύρια δολάρια σε σύντομο χρονικό διάστημα. Σύντομα, αποκαλύφτηκε τι είχε συμβεί καθώς πολλοί δημοσιογράφοι ήταν ύποπτοι με το αρχικό tweet δεδομένου ότι δεν ακολουθούσε το στυλ του AP στην αναφορά του για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, αλλά και επειδή το "έκτακτο"ήταν με κεφαλαία.

από: mental floss

Τα "άγρια"έργα της Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι, της ζωγράφου που εκδικήθηκε τον βιαστή της μέσω της τέχνης

$
0
0
Self-Portrait as the Allegory of Painting, 1638–39 - πηγή

Η Ιταλίδα ζωγράφος του μπαρόκ, Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι (Artemisia Gentileschi) υπέμεινε μια βασανιστική δίκη που κατέληξε με τον βιαστή της να φεύγει ελεύθερος πριν διοχετεύσει την οργή της σε μερικά από τα πιο βίαια έργα της ιστορίας.

Ως μια από τους πιο τολμηρούς καλλιτέχνες της εποχής του μπαρόκ, στα έργα της, η Τζεντιλέσκι δεν έμεινε μόνο σε "γυναικεία"θέματα. Αντίθετα, οι πίνακές της επιτέθηκαν σε έναν κόσμο που άφηνε ελεύθερους τους βιαστές -συμπεριλαμβανομένου και του δικού της.

Όταν στα 18 της βιάστηκε από τον δάσκαλό της, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος μετά από μια σκληρή δίκη το 1612, η Τζεντιλέσκι ακολούθησε μια καριέρα στην οποία διοχέτευσε την οδύνη και την οργή της στα έργα της, δημιουργώντας μερικά από τα πιο εντυπωσιακά -και βίαια- έργα στην ιστορία.

Ποια ήταν η Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι

Το 1612, η Τζεντιλέσκι ζωγράφισε τον πίνακα Η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη

Η Τζεντιλέσκι γεννήθηκε στις 8 Ιουλίου του 1593. Ήταν κόρη του ζωγράφου Οράτσιο Τζεντιλέσκι και μαθήτευσε δίπλα του στην Ρώμη. Ο Καραβάτζο ήταν οικογενειακός φίλος της οικογένειάς της και συχνά επισκέπτονταν την νεαρή καλλιτέχνιδα και τον πατέρα της.

Το 1612, ο πατέρας της δήλωσε ότι η κόρη του "έγινε τόσο επιδέξια που τολμώ να πω ότι σήμερα δεν έχει όμοιούς της".

Την ίδια χρονιά, ο Οράτσιο προσέλαβε τον καλλιτέχνη Αγκοστίνο Τάσσι (Agostino Tassi) για να διδάξει την Αρτεμίζια. Αντ'αυτού, ο Τάσσι την βίασε.

Βιάστηκε και βασανίστηκε κατά τη διάρκεια της δίκης του βιαστή της

Η Τζεντιλέσκι ως αγία Αικατερίνη της Αλεξανδρείας, 1616

Την εποχή του βιασμού της, η Αρτεμίζια ήταν 18 χρονών.

"Με πέταξε στην άκρη του κρεβατιού, πιέζοντας με το ένα χέρι το στήθος μου, και έβαλε ένα γόνατο μεταξύ των μηρών μου για να με εμποδίσει να τα κλείσω", δήλωσε κατά τη διάρκεια μιας επτάμηνης δίκης. "Σήκωσε τα ρούχα μου και έβαλε ένα μαντήλι στο στόμα μου για να μην ουρλιάξω".

Στο δικαστήριο, η Αρτεμίζια μίλησε με τρομακτικές λεπτομέρειες για την επίθεση του Τάσσι. "Του έγδαρα το πρόσωπο και του τράβηξα τα μαλλιά και, προτού μπει ξανά μέσα μου, του έπιασα το πέος τόσο σφιχτά που έβγαλα κομμάτι σάρκας".

Μετά από τον βιασμό, η Αρτεμίζια έτρεξε και πήρε ένα μαχαίρι, φωνάζοντας, "Θέλω να σε σκοτώσω με αυτό το μαχαίρι επειδή με ατίμασες". Του πέταξε το μαχαίρι και εκείνος το απέφυγε. "Διαφορετικά, ίσως τον είχα σκοτώσει", δήλωσε στο δικαστήριο.

Ο Τάσσι, προς υπεράσπισή του, αποκάλεσε την έφηβη "αχόρταγη πόρνη".

Κατά τη διάρκεια της δίκης, το δικαστήριο βασάνισε την Αρτεμίζια για να δει αν έλεγε την αλήθεια. Τύλιξαν σχοινιά γύρω από τα δάχτυλά τους και τα τραβούσαν δυνατά. Με τον Τάσσι αυτόπτη μάρτυρα, εκείνη ούρλιαζε ότι έλεγε την αλήθεια.

Κανείς δε σκέφτηκε να βασανίσει τον Τάσσι.

Στο τέλος της δίκης, αφέθηκε ελεύθερος χάρη σε έναν ισχυρό φίλο, τον Πάπα. "Ο Τάσσι είναι ο μόνος από αυτούς τους καλλιτέχνες που δε με απογοήτευσε ποτέ", δήλωσε ο Πάπας Ιννοκέντιος Ι'.

Διοχετεύοντας την οργή στον καμβά

Η δεύτερη εκδοχή του πίνακα Η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη

Η Αρτεμίζια δεν τα έβαλε κάτω όταν είδε τον βιαστή της να φεύγει ελεύθερος.

"Θα βρεις το πνεύμα του Καίσαρα στην ψυχή μιας γυναίκας", έγραψε σε έναν προστάτη της. Και αφιέρωσε το υπόλοιπο της καριέρας της στο να ζωγραφίζει ισχυρές γυναίκες.

Μετά από την δίκη, έφυγε από τη Ρώμη και πήγε στην Φλωρεντία. Εκεί, άνοιξε το δικό της στούντιο και άρχισε να ζωγραφίζει την βιβλική ιστορία της Ιουδήθ και του Ολοφέρνη. Στην ιστορία, μια νέα χήρα μπαίνει κρυφά στη σκηνή ενός πολέμαρχου. Αφού του προσφέρει κρασί, η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη.

Η Τζεντιλέσκι δεν ήταν η πρώτη που ζωγράφισε τη σκηνή. Ήταν όμως η πρώτη που το έκανε με βίαιο τρόπο, καταβρέχοντας τον καμβά με αίμα.

Σε αντίθεση με τον πίνακα του Καραβάτζο, όπου η Ιουδίθ φαίνεται απρόθυμη, η Ιουδίθ της της Τζεντιλέσκι το κάνει με την θέλησή της. Η υπηρέτριά της κρατά ακινητοποιημένο τον στρατηγό, καθώς η Ιουδήθ τον σφάζει. Ο Ολοφέρνης παρακολουθεί, ανήμπορος, καθώς το αίμα του αναβλύζει.

Στην πραγματικότητα, η Τζεντιλέσκι ζωγράφισε δύο σχεδόν πανομοιότυπους πίνακες. Σήμερα, ο ένας βρίσκεται στην Φλωρεντία και ο άλλος στην Νάπολη. Στον έναν, ζωγράφισε τον εαυτό της ως Ιουδήθ.

Πώς το έργο της θέτει πρώτα τις γυναίκες

Η Σωσάννα και οι γέροι, 1610

Στον πίνακα "Η Σωσάννα και οι γέροι", το πρώτο έργο της Τζεντιλέσκι, που ολοκλήρωσε δύο χρόνια πριν από την δίκη για τον βιασμό, η Αρτεμίζια τονίζει την αγωνία μιας νεαρής γυναίκας που την εκμεταλλεύονται ηλικιωμένοι άνδρες. Άλλοι καλλιτέχνες που είχαν απεικονίσει την Σωσάννα πριν, την παρουσίαζαν σαν να ερωτοτροπούσε με μεγαλύτερους άντρες, ενώ η Τζεντιλέσκι παρουσίασε μια γυναίκα τραυματισμένη από την ανδρική βία.

Μετά από τον βιασμό της, οι ηρωίδες της αντιστέκονταν.

Η Ιουδίθ δεν ήταν η μόνη φονική γυναίκα που ζωγράφισε η Τζεντιλέσκι. Παρουσίασε την Ιαήλ που δολοφόνησε τον Σισάρα, μια άλλη βιβλική ιστορία, και ζωγράφισε την Λουκριτία να αυτοκτονεί μετά από τον βιασμό της.

Σε όλη την καριέρας της, η Τζεντιλέσκι επικεντρώθηκε στις γυναίκες -ανάμεσά τους και την Κλεοπάτρα, την Μαρία Μαγδαληνή και την Παναγία-, ενώ έκανε αυτοπροσωπογραφίες, απεικονίζοντας τον εαυτό της δυναμικό και με αυτοπεποίθηση.

Η κληρονομιά της

Η Ιαήλ σκοτώνει τον Σισάρα, 1620

Τον 17ο αιώνα, η Τζεντιλέσκι έγινε η πιο διάσημη καλλιτέχνις στην Ευρώπη. Η Accademia del Disegno, η πιο φημισμένη ακαδημία καλλιτεχνών της Φλωρεντίας, την αναγνώρισε ως την πρώτη γυναίκα μέλος της το 1616.

Η συμμετοχή στην ακαδημία ήταν κάτι παραπάνω από μια τιμή διάκριση. Σήμαινε ότι μπορούσε να αγοράσει προμήθειες χωρίς να χρειαστεί την άδεια κάποιου άνδρα και να υπογράψει συμβόλαια με προστάτες στο όνομά της. Η ακαδημία της έδωσε αυτό που επιθυμούσε περισσότερο: ήταν κυρίαρχος της ζωή της. Για το υπόλοιπο της καριέρας της, έζησε ανεξάρτητη και μεγάλωσε δύο κόρες, οι οποίες έγιναν -και οι δύο- ζωγράφοι.

Στην Φλωρεντία, ο ισχυρός μεγάλος δούκας της Τοσκάνης, Κόζιμο Β'των Μεδίκων, ήταν ο προστάτης της, αναθέτοντάς της πολλά έργα.

Το 1639, ο Κάρολος Α'της Αγγλίας την κάλεσε στο Λονδίνο, όπου ζωγράφισε τον πίνακα Self-Portrait as the Allegory of Painting. Με ένα πινέλο στο χέρι, παρουσιάζει τον εαυτό του ως μια ισχυρή φιγούρα.

Μετά από τον θάνατό της, τα έργα της αγνοούνταν και αποδόθηκαν σε άνδρες καλλιτέχνες.

από: ati

Μερικά πράγματα που βρήκα στο διαδίκτυο αυτή την εβδομάδα: Se5, Ep217

$
0
0



Ένα ψηφιακό ταξίδι στην Κόρινθο της αρχαιότητας



στο: maxmag.gr


Δωδώνη, το μεγαλύτερο αρχαίο θέατρο της Ελλάδας



Οι Έλληνες τιμούσαν τον Δία με παραστάσεις και αγώνες. Οι Ρωμαίοι το μετέτρεψαν σε αρένα με θηρία - στο: mixanitouxronou.gr


Κάλαμος: Ένα μαγευτικό νησί του Ιονίου, σταθμός για την Ελληνική Επανάσταση



Ο Κάλαμος, σπανιότερα η Κάλαμος, βρίσκεται απέναντι από τον Μύτικα Αιτωλοακαρνανίας, ενώ διοικητικά ανήκει στο Νομό Λευκάδας. - στο: huffingtonpost.gr


Βιέννη: Ο Στύλος της Πανώλης



Το μνημείο στήθηκε τον 17ο αιώνα, με εντολή του αυτοκράτορα Λεοπόλδου Α’, μετά τη θανατηφόρο επιδημία πανούκλας που στοίχισε τη ζωή σε 76.000 κατοίκους της Βιέννης.
Από τον 14ο αιώνα, η πανώλη ήταν συχνός επισκέπτης στη Βιέννη, με βαρύτατες συνέπειες. Κατά την τελευταία επιδημία του 1713, η πόλη πήρε τελικώς αυστηρά μέτρα. Ζώνες καραντίνας, επιτήρηση, και νοσοκομεία μόνο για ασθενείς με πανώλη. Μέτρα που έφεραν αποτελέσματα. - στο: gr.euronews.com


Σπήλαιο Διρού


Είναι από τα πιο διάσημα σπήλαια στην Ελλάδα και σίγουρα από τα πιο εντυπωσιακά. Το ξέρουμε όλοι. Το Σπήλαιο Διρού μοιάζει με ένα έργο Τέχνης! - από: newsbeast.gr


Σαν βγω απ'αυτή τη φυλακή...



Δηλαδή, πώς;;;



Τα τρία κόσκινα του Σωκράτη


Ο Σωκράτης, στην αρχαία Ελλάδα, είχε σε μεγάλη υπόληψη τη σωφροσύνη.
Μια μέρα, κάποιος πήγε και βρήκε τον μεγάλο φιλόσοφο και του είπε:
«Ξέρεις τι έμαθα για τον φίλο σου;»
«Μια στιγμή» απάντησε ο Σωκράτης. «Πριν μου πεις, θα ήθελα να περάσεις από τα τρία κόσκινα».
«Τα τρία κόσκινα;»
«Μα ναι!» απάντησε ο Σωκράτης. «Πριν πούμε οτιδήποτε για τους άλλους, είναι καλό να περάσουμε από τα κόσκινα αυτό που θα θέλαμε να πούμε. Το πρώτο κόσκινο είναι αυτό της αλήθειας. Σιγουρεύτηκες ότι αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια;»
«Όχι, απλώς άκουσα να λένε...»
«Πολύ καλά, δεν ξέρεις λοιπόν αν είναι η αλήθεια. Ας δοκιμάζουμε το δεύτερο κόσκινο, αυτό της καλοσύνης. Αυτό που θέλεις να μου πεις για τον φίλο μου είναι κάτι καλό;»
«Α όχι! Αντίθετα».
«Άρα», συνέχισε ο Σωκράτης, «θέλεις να μου πεις κακά πράγματα γι'αυτόν και δεν είσαι καν σίγουρος ότι είναι αλήθεια. Ίσως μπορείς να περάσεις το τρίτο κόσκινο, αυτό της χρησιμότητας. Είναι χρήσιμο να μάθω αυτό που έκανε ο φίλος μου;»
«Όχι, δεν νομίζω».
«Λοιπόν», κατέληξε ο Σωκράτης, «αν αυτό που έχεις να μου πεις δεν είναι ούτε αληθινό, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο, γιατί θέλεις να μου το πεις;». - από: sansimera.gr


Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί αγώνες


Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1896 γνωστοί και σαν Αγώνες της 1ης Ολυμπιάδας, ήταν η πρώτη διεθνής αθλητική διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων μετά την αναβίωσή τους στη σύγχρονη εποχή. Διοργανώθηκε στην Αθήνα από τις 6 Απριλίου - 15 Απριλίου 1896. - στο: nikosonline.gr


Το «στοιχειωμένο» Σανατόριο της Πάρνηθας


Είναι το πλέον φωτογραφημένο κουφάρι κτιριακού συγκροτήματος στην Αττική. Πολλοί είναι αυτοί που φτάνουν στην Πάρνηθα για να συναντήσουν και να φωτογραφίσουν το αποκαλούμενο ως «στοιχειωμένο» Σανατόριο ή ξενοδοχείο «Ξενία». Οι περισσότεροι εξ αυτών αρέσκονται σε μεταφυσικές αναζητήσεις, συζητήσεις και αναφορές. Ατέλειωτες ανθρώπινες ιστορίες συνδυάζονται με μεταφυσικές παρουσίες. Αν οι αστικοί μύθοι αναζητούν εμβληματικά κτιριακά υπολείμματα, σίγουρα τα βρίσκουν στον όγκο του κτιρίου αυτού που φέρει την υπογραφή ενός από τους σημαντικότερους νεοέλληνες αρχιτέκτονες. - στο: taathinaika.gr


Η εγκαταλελειμμένη Ζ.Ε.Π. Κισσός της Θεσσαλονίκης και η παράξενη ιστορία της


Περίπου οκτώ χιλιόμετρα έξω από το Πανόραμα της Θεσσαλονίκης, βρίσκεται ένα μέρος που θυμίζει απόκοσμη και εγκαταλελειμμένη βάση πυρηνικών δοκιμών: η ΖΕΠ Κισσός. Το ακρωνύμιο Ζ.Ε.Π. σημαίνει Ζώνη Ενεργούς Πολεοδομίας κι αυτή είναι μια παράξενη ιστορία, η οποία κρατά από τη δεκαετία του ’80. Παράξενη, διότι ο Κισσός είναι ένας μη οικισμός. Έχει σφαλτοστρωμένους δρόμους, κράσπεδα, κολώνες φωτισμού, δίκτυο απορροής βρόχινων νερών, ακόμη και γήπεδο μπάσκετ, όχι όμως σπίτια. - στο: mikropragmata.lifo.gr


Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών: Ψηφιακές περιηγήσεις μέσα από online δράσεις


οι φίλοι των ουράνιων σωμάτων μπορούν, μέσω της σελίδας www.facebook.com/visitorcenters, να συμμετέχουν στα διάφορα επιστημονικά δρώμενα που αφορούν τα αντικείμενα που πραγματεύεται το ΕΑΑ, όπως καθημερινά αστρονομικά νέα και μεμονωμένα φαινόμενα, να ενημερώνονται για το τι μπορεί να παρατηρήσει κανείς στον Αττικό ουρανό (είτε διά γυμνού οφθαλμού είτε από μικρά τηλεσκόπια ή κιάλια), αλλά και να παρακολουθήσουν ταινίες αστρονομικού περιεχομένου, μικρές αναδρομές στην ιστορία του ΕΑΑ. Μπορεί ακόμη να βρει κανείς ειδικά διαδραστικά προγράμματα για παιδιά, μίνι ψηφιακές ξεναγήσεις στα δύο κέντρα επισκεπτών, θεματικές παρουσιάσεις και αναρτήσεις εκλαϊκευτικών/επιστημονικών άρθρων, όπως αυτά δημοσιεύονται στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Kόsμος» (magazine.noa.gr) που εκδίδεται υπό την αιγίδα του ΕΑΑ. - στο: ethnos.gr


Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...


Ένα "οριζόντιο ουράνιο τόξο"που γεμίζει τον ουρανό με κάθε χρώμα

$
0
0

Αν θέλετε να χαλαρώσετε λίγο δείτε την φωτογραφία που τραβήχτηκε στη λίμνη Sammamish στην πολιτεία της Ουάσινγκτον.



Αν και η ερασιτέχνης φωτογράφος Cessna Kutzέχει δει πολλά ουράνια τόξα πάνω από τη λίμνη, δεν ήταν προετοιμασμένη για αυτό που εμφανίστηκε ενώ κοιτούσε έξω από το παράθυρό της ένα απόγευμα. Οριζόντιες ζώνες χρώματος κάλυψαν την λίμνη, δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό θέαμα.


Στην πραγματικότητα, αυτό το "ουράνιο τόξο"μπορεί να μην είναι ουράνιο τόξο. Σύμφωνα με την μετεωρολόγο Courtney Obergfell, φαίνεται να είναι ένα "circumhorizontal arc". Αυτή η οπτική ψευδαίσθηση συμβαίνει όταν σχηματίζονται σταγονίδια πάγου από τη διάθλαση του ηλιακού φωτός σε κρυστάλλους πάγου που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα. Είναι γνωστό ως "ουράνιο τόξο της φωτιάς"και μπορεί να δημιουργήσει πολύχρωμες ζώνες λίγο κάτω από το επίπεδο του ήλιου.

από: my modern met

7 ουράνια συμβάντα που ίσως άλλαξαν την ιστορία

$
0
0
Από την Cambrai Apocalypse, ένα αγγλικό αποκαλυπτικό χειρόγραφο, που απεικονίζει το άνοιγμα της έκτης σφραγίδας, "Kαι είδα, όταν άνοιξε την έκτη σφραγίδα· και ξάφνου, έγινε ένας μεγάλος σεισμός, και ο ήλιος έγινε μαύρος"

Από τον κομήτη που έφερε στον Γουλιέλμο Α'της Αγγλίας τη νίκη το 1066, μέχρι την έκλειψη που βοήθησε τον Λόρενς της Αραβίας να νικήσει τους Οθωμανούς, δείτε επτά ουράνια γεγονότα που ίσως άλλαξαν την πορεία της ιστορίας.



Μια ηλιακή έκλειψη του 585 π.Χ. έπεισε δυο βασιλιάδες να μην κάνουν πόλεμο
Το πρώτο γνωστό παράδειγμα ενός ουράνιου γεγονότος που άλλαξε την πορεία της ιστορίας, αναφέρεται ένα γεγονός του 6ου αιώνα π.Χ.. Ο βασιλιάς Κυαξάρης, ο τρίτος βασιλιάς της Μηδίας, επέτρεψε στους νομάδες Σκύθες να εγκατασταθούν στο βασίλειό του. Σε αντάλλαγμα για τη φιλοξενία του βασιλιά, οι Σκύθες εκπαίδευσαν αγόρια των Μήδων στην τοξοβολία. Όμως, η σχέση τους χάλασε.
Μια μέρα, ο Κυαξάρης κατηγόρησε τους Σκύθες επειδή πήγαν για κυνήγι και γύρισαν με άδεια χέρια. Σε εκδίκηση, οι Σκύθες σκότωσαν έναν από τους εκπαιδευόμενους, τον έκοψαν, τον μαγείρεψαν και τον έδωσαν να τον φάει ο βασιλιάς, προσποιούμενοι ότι ήταν κυνήγι τους. Πριν ο Κυαξάρης καταλάβει τι είχε συμβεί, οι Σκύθες είχαν καταφύγει στην αυλή του βασιλιά Αλυάττη Β'της Λυδίας.
Ο Κυαξάρης ήταν εξοργισμένος με τους Σκύθες, αλλά ο Αλυάττης αρνήθηκε να τους επιστρέψει. Για τα επόμενα έξι χρόνια, ξέσπασε πόλεμος μεταξύ της Λυδίας και της Μηδίας, χωρίς να μπορεί να κερδίσει καμία από τις δύο πλευρές. Τελικά, κατά τη διάρκεια μιας μάχης, όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος, "η μέρα ξαφνικά μετατράπηκε σε νύχτα". Τρομοκρατημένοι από αυτό, οι πολεμιστές εγκατέλειψαν την μάχη και έκαναν ειρήνη, η οποία σφραγίστηκε με το γάμο της κόρης του Αλυάττη με το γιο του Κυαξάρη.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Θαλής της Μιλήσιος είχε προβλέψει το γεγονός, το οποίο σήμερα ξέρουμε ότι έλαβε χώρα στις 28 Μαΐου του 585 π.Χ.. Είναι η πρώτη καταγεγραμμένη πρόβλεψη ηλιακής έκλειψης, η οποία είχε τροχιά από τη νότια Ευρώπη, στην σύγχρονη Τουρκία και το Ιράκ.


Ο στρατός των Περσών που εκμεταλλεύτηκε μια ηλικιακή έκλειψη το 557 π.Χ.
28 χρόνια μετά από την έκλειψη που σήμανε το τέλος στον πόλεμο μεταξύ Λυδίας και Μηδίας, η αρχαία ιστορία διαμορφώθηκε και πάλι από ένα ουράνιο φαινόμενο.
Πηγή γι'αυτό αποτελεί ο Ξενοφών, ο οποίος το 401 π.Χ. συνόδευσε το στρατό του Κύρου του Νεότερου σε μια εκστρατεία για να πάρει τον περσικό θρόνο από τον αδελφό του Αρταξέρξη. Στην πορεία, στις όχθες του ποταμού Τίγρη, κάπου στο σύγχρονο Ιράκ, συνάντησαν την έρημη πόλη Λάρισα.
Ο Ξενοφών εξηγεί ότι, κάποτε, η Λάρισα ήταν ένα καλά οχυρωμένο προπύργιο. Οι Πέρσες προσπάθησαν επανειλημμένα -και απέτυχαν- να σπάσουν την αντίσταση των κατοίκων της πόλη. Όμως, κάποια στιγμή, παρενέβησαν οι ουρανοί. Ο Ξενοφών αναφέρει ότι "ένα σύννεφο κάλυψε τον ήλιο και τον έκρυψε". Αυτό αναστάτωσε τόσο τους πολιορκημένους που εγκατέλειψαν την πόλη τους. Μερικοί βρήκαν καταφύγιο σε μια κοντινή πυραμίδα και άφησαν την Λάρισα ανυπεράσπιστη στους Πέρσες.
Η πορεία της ολικής έκλειψης της 19ης Μαΐου του 557 π.Χ. πέρασε κατευθείαν από την νότια Συρία στο Ιράκ. Ίσως, αυτό ήταν το γεγονός που τρόμαξε τόσο τους πολιορκημένους.


Μια έκλειψη ίσως μας δίνει μια ένδειξη για την ημερομηνία του θανάτου του Ιησού
Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στη χριστιανική παράδοση είναι η Σταύρωση του Ιησού. Όμως, η Καινή Διαθήκη δεν αναφέρει ιστορικές λεπτομέρειες. Η Σταύρωση έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τιβερίου (14-37 μ.Χ.). Όμως, πότε ακριβώς;
Το Ευαγγέλιο του Λουκά μας λέει ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής άρχισε τη διδασκαλία του το 15ο έτος του Τιβερίου, το οποίο θα πρέπει να ήταν το 29 μ.Χ. περίπου. Αργότερα, μας λέει ότι, τη στιγμή της σταύρωσης, "υπήρξε σκοτάδι σε όλη τη Γη", η οποία διήρκεσε από την έκτη έως την ενάτη ώρα, κάτι που αναφέρεται επίσης στα Ευαγγέλια του Ματθαίου και του Μάρκου.
Ο Λουκάς αναφέρει ότι "ο ήλιος σκοτείνιασε". Αυτό ακούγεται σαν μια έκλειψη. Και όντως συνέβη. Πραγματοποιήθηκε στις 24 Νοεμβρίου του 29 μ.Χ. και πέρασε από τη Συρία και το Ιράκ. Δεν συνέβη συνολικά στην Ιουδαία, αλλά ίσως σε ένα μέρος της.
Το γεγονός περιπλέκει τη χρονολόγηση διότι, αν ο Λουκάς αναφερόταν στην έκλειψη του Νοεμβρίου του 29 μ.Χ. όταν περιέγραφε την Σταύρωση, άφηνε λιγότερο από ένα χρόνο στον Ιωάννη να ολοκληρώσει τη διδασκαλία του και στον Ιησού να εκτελέσει τη διακονία του. Ίσως ο Ματθαίος, ο Μάρκος και ο Λουκάς ανέφεραν από μνήμη την έκλειψη του 29 μ.Χ. για να προσθέσουν συμβολισμό στις αναφορές τους.


Ένας κομήτης το 1066 καταράστηκε τους Άγγλους, κατά τους Νορμανδούς
Το πρόβλημα με ένα ουράνιο φαινόμενο ως οιωνό είναι για τον προορίζεται και αν είναι καλός ή κακός.
Ο κομήτης του Χάλεϊ επιστρέφει στην Γη κάθε 75-76 χρόνια. Το 1705, ο Άγγλος αστρονόμος Έντμουντ Χάλεϊ συνειδητοποίησε ότι, αφού ένας κομήτης αναφέρεται τακτικά με αυτό το διάστημα, πρέπει να είναι ο ίδιος. Μία από αυτές τις περιπτώσεις ήταν το 1066 και όπως αναφέρει το Αγγλοσαξονικό Χρονικό, γύρω στο Πάσχα, "εμφανίστηκε στους ουρανούς ένας οιωνούς που κανείς δεν είχε δει κανείς πριν". Το φαινόμενο, ορατό για μια εβδομάδα, περιγράφηκε από μερικούς ως "μακρυμάλλης αστέρας".
Αυτό το αστέρι έφερε άσχημα νέα στον Χάρολντ Β'της Αγγλίας. Καθώς οι συμπατριώτες του κοιτούσαν τον κομήτη με θαυμασμό, ο Άγγλος βασιλιάς έλαβε προειδοποίηση από μια μορφή, πιθανώς κάποιον αστρολόγο, ότι ο κομήτης ήταν μοιραίος οιωνός.
Από την άλλη, ο Γουλιέλμος Α'τον είδε ως καλό οιωνό -αν και αυτό επιβεβαιώθηκε εκ των υστέρων- και ο μελλοντικός κατακτητής άρχισε να φτιάχνει την στρατιά του, εμπνευσμένη από το ουράνιο φαινόμενο.


Μια έκλειψη του 1133 θεωρήθηκε υπεύθυνη για μια σειρά από καταστροφές που συνέβησαν στην Αγγλία τον 12ο αιώνα
Ο θάνατος του Ερρίκου Α'την 1η Δεκεμβρίου του 1135 ήταν μια δύσκολη περίοδος για την Αγγλία. Ο γιος του, Γουλιέλμος Άντελιν, είχε πνιγεί το 1120. Η πρώτη του σύζυγος, Ματθίλδη της Σκωτίας, ήταν νεκρή και η δεύτερη, Αντελίζα του Λέουβεν, την οποία είχε παντρευτεί το 1121, δεν του έδωσε απόγονο.
Ο Ερρίκος απέμεινε μόνο με την κόρη του Ματθίλδη, μετέπειτα γνωστή ως Αυτοκράτειρα Ματθίλδη ή Μαώ. Η βαρονία και η εκκλησία είχαν σοκαριστεί από την προοπτική να κυβερνήσει την Αγγλία μια γυναίκα, μόνη της, και η απογοήτευση τους εκδηλώθηκε στο πρόσωπο του ανιψιού του Ερρίκου, Στέφανου Μπλουά, ο οποίος, μετά το θάνατο του Ερρίκου κατέλαβε τον αγγλικό θρόνο. Αυτό που ακολούθησε ήταν 19 χρόνια εμφυλίου πολέμου, μια περίοδος αναταραχής που έμεινε γνωστή ως "Αναρχία".
Σύμφωνα με το Αγγλοσαξονικό Χρονικό, τέσσερις μήνες νωρίτερα, στις 2 Αυγούστου του 1135, "το φως της μέρας χάθηκε"καθώς Ερρίκος έπλεε προς την Γαλλία. Πράγματι, στις 2 Αυγούστου, συνέβη όντως μια έκλειψη, που πέρασε από την βόρεια Βρετανία και την κεντρική Ευρώπη. Όμως, αυτό συνέβη το 1133. Ίσως, η έκλειψη του 1133 ήταν καλή αφορμή για το Χρονικό. Ή, ίσως, μέχρι τη στιγμή που γράφηκε το Χρονικό, τα δύο γεγονότα είχαν -υποσυνείδητα- συγχρονιστεί.


Ο ήλιος εξαφανίστηκε στην Αγγλία το 1652, κατά τη διάρκεια ενός ασταθούς πολιτικού κλίματος μετά από έναν εμφύλιο πόλεμο, και οι άνθρωποι φοβόντουσαν ότι είχε έρθει το τέλος του κόσμου
Το 1652, η Αγγλία εξακολουθούσε να έχει θέματα μετά από τη νίκη του Όλιβερ Όλιβερ επί των βασιλικών κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Στις 8 Απριλίου -σημερινή μέτρηση-, την Δευτέρα 29 Μαρτίου -με την τότε μέτρηση-, συνέβη μια ολική έκλειψη ηλίου, η οποία πέρασε από τον βορειοανατολικό Ατλαντικό. Διέσχισε την Ιρλανδία, την Ουαλία, την βορειοδυτική Αγγλία και την Σκωτία, κάτι που είναι σπάνιο για την Βρετανία να είναι σχεδόν η μόνη γη που την διασχίζει μια έκλειψη. Σχεδόν ολόκληρος ο ηλιακός δίσκος συνέβη στο Λονδίνο.
Η έκλειψη είχε "απειληθεί από τους αστρολόγους", σύμφωνα με τον Άγγλο συγγραφέα, κηπουρό και χρονικογράφο Τζον Έβελιν. Κυκλοφόρησαν αποκαλυπτικά φυλλάδια προειδοποιώντας για την επικείμενη "Μαύρη Δευτέρα", η οποία θα ήταν "προάγγελος μεγάλων καταστροφών και κακών". Αυτά τα ίδια φυλλάδια παρομοίαζαν τις "τρομερές καταστροφές"που έπληξαν τους Εβραίους μετά από την Σταύρωση, όταν, όπως λέγεται, συνέβη και τότε έκλειψη.
Οι Fifth Monarchists, όπως αποκαλούνται μια ομάδα βίαιων Πουριτανών που προσπαθούσαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση, πίστευαν ότι επίκειται η Δεύτερη Παρουσία. Παρά τις προσπάθειες για καθησυχασμό, εκείνη την ημέρα, η χώρα παρέλυσε. "Σχεδόν κανείς δεν δούλεψε", αναφέρει ο Έβελιν, ενώ πολλοί κρύφτηκαν στα σπίτια τους όλη την ημέρα.


Ο Λόρενς της Αραβίας χρησιμοποίησε μια έκλειψη σελήνης στον πόλεμο εναντίον των Οθωμανών
Οι σεληνιακές εκλείψεις έχουν μια εντελώς διαφορετική δύναμη σε σχέση με εκείνες του ηλίου. Πιο συχνή και ευρύτερα ορατή, η θέα ενός κόκκινου φεγγαριού, στο σκοτάδι της νύχτας, μπορεί να έχει ισχυρό αποτέλεσμα.
Τον Ιούλιο του 1917, κατά τη διάρκεια της αραβικής εξέγερσης κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο Λόρενς της Αραβίας διέσχιζε την έρημο προς το τουρκικό προπύργιο της Άκαμπα με τον αραβικό στρατό του. Πρώτα έπρεπε να περάσει από δύο αμυντικές γραμμές. Στις 4 Ιουλίου, έφτασε στο πρώτο φυλάκιο. Οι Άραβες ήταν φοβισμένοι, πιστεύοντας ότι η πανσέληνος θα έθετε σε κίνδυνο τις πιθανότητες μιας νυχτερινής επίθεσης. Ο Λόρενς, οπλισμένος με το ημερολόγιό του, τους καθησύχασε ότι "για μικρό χρονικό διάστημα δε θα υπήρχε φεγγάρι".
Είχε δίκιο καθώς ήξερε ότι αυτό οφειλόταν σε έκλειψη σελήνης και, όταν εμφανίστηκε τη νύχτα της 4/5 Ιουλίου του 1917, οι Οθωμανοί τρομοκρατήθηκαν οι οποίοι πλέον "πυροβολούσα και χτυπούσαν χάλκινα δοχεία για να σώσουν τον απειλητικό δορυφόρο". Το φυλάκιο έπεσε και ο Λόρενς μπήκε στην Άκαμπα την επόμενη ημέρα.

από: history extra

Ο Πύργος των Κρανίων στην σερβική πόλη Νις

$
0
0

Χτισμένος το 1809 μετά από την ήττα από τους Τούρκους στην Μάχη του Τσεγκάρ, ο Πύργος των Κρανίων αρχικά αποτελούνταν από 952 κρανία αποκεφαλισμένων Σέρβων ανταρτών.



Από την αυγή του χρόνου, η αρχιτεκτονική ήταν μία από τις πιο αποκαλυπτικές μορφές τέχνης της ανθρωπότητας. Από τον Παρθενώνα μέχρι τις Πυραμίδες της Γκίζας, ιστορικές δομές δείχνουν την κουλτούρα αυτών που τις ανοικοδόμησαν. Ο Πύργος των Κρανίων στη σερβική πόλη Νις έχει μακάβρια ιστορία.

Ο Πύργος βρίσκεται μέσα σε ένα παρεκκλήσι

Το κτήριο των αρχών του 19ου αιώνα αποτελούνταν αρχικά από 952 ανθρώπινα κρανία και ανεγέρθηκε μετά από μια νίκη των Τούρκοι επί των Σέρβων το 1809 ως προειδοποίηση για τους υπόλοιπους αντάρτες.

Ωστόσο, ο λόγος για τον οποίο κατασκευάστηκε ήταν εξίσου τρομακτικός με το τελικό αποτέλεσμα. Όταν οι λιγότεροι Σέρβοι συνειδητοποίησαν ότι οι Οθωμανοί τους είχαν στηρίξει σε μια γωνιά, ένας διοικητής των ανταρτών επέλεξε να ανατινάξει μια αίθουσα γεμάτη μπαρούτι. Οι Σέρβοι σκοτώθηκαν, αλλά πήραν μαζί και μερικούς Τούρκους.

Για να δώσουν ένα μάθημα -ένα που θα ήταν αναγκασμένοι να το βλέπουν- στους επιζήσαντες αντάρτες, οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν τα κρανία των εχθρών τους ως προειδοποίηση, βάζοντάς τα στα τείχη ενός 15όροφου πύργου. Σήμερα, πάνω από δύο αιώνες αργότερα, ο Ćele kula (Ћеле-кула), όπως είναι στα σέρβικα, λειτουργεί ως μουσείο.


Η ιστορία του Πύργου της Νις

Εικονογράφηση του 1863 από τον τροποποιημένο Πύργο

Ο Ćele kula, που στην κυριολεξία σημαίνει "Πύργος των Κρανίων", χτίστηκε μετά διαταγή του Οθωμανού στρατηγού Χουρσίτ Πασά (Hurşid Ahmed Paşa‎). Ο πύργος ήταν το σήμα κατατεθέν των Οθωμανών: Κατασκευάστε ένα μνημείο των ηττημένων εχθρών για να μείνουν ήσυχοι οι υπόλοιποι.

Η σερβική επανάσταση, η οποία εκτείνεται από το 1804 έως το 1817, πυροδότησε μια εθνική αφύπνιση κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και είχε πολλές άγριες ήττες. Το 1809 οι αντάρτες αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν μια αναπόφευκτη κατάσταση. Λιγότεροι και αντιμέτωποι με 36.000 Τούρκους, οι Σέρβοι προσπάθησαν σκληρά για να προστατεύσουν τη στρατηγικά σημαντική πόλη της Νις. Όμως, συνειδητοποίησαν γρήγορα ότι ήταν μάταιο. Αντί να φύγουν ή να παραδοθούν, ο διοικητής τους, Στεβάν Σίντελιτς, αποφάσισε να θυσιαστεί μαζί με τους άνδρες του για να σκοτώσει όσους περισσότερους Τούρκους μπορούσε, αλλά και για να σώσει τον λαό του από την αιχμαλωσία και τα βασανιστήρια των Οθωμανών.

Στην τελευταία του στάση στο λόφο Τσεγκάρ, ο Σίντελιτς πυροβόλησε ένα βαρέλι με πυρίτιδα σε μια αίθουσα που ήταν γεμάτη με μπαρούτι και τίναξε τα πάντα στον αέρα.


Ο Χουρσίτ εξοργίστηκε και διέταξε τους άντρες του να αποκεφαλίσουν τους αντάρτες. Όντως, οι Σέρβοι αποκεφαλίστηκαν και τους έγδαραν, ενώ γέμισαν το δέρμα τους με άχυρο. Ότι απέμεινε από τους μαχητές μεταφέρθηκε αργότερα στην αυλή στην Κωνσταντινούπολη ως απόδειξη του θριάμβου.

Τα 952 κρανία χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του πύργου -που είχε ύψος 4,5 μέτρα και πλάτος 4 μέτρα- στην κύρια είσοδο της πόλης. Με 56 σειρές από 17 κρανία η κάθε μια -και το κρανίο του Σίντελιτς στην κορυφή- το κτήριο συνεχίζει να στέκει ακόμα και σήμερα, αν και αργότερα, τα περισσότερα κρανία απομακρύνθηκαν από τις οικογένειες των νεκρών -ή ξεκόλλησαν από τον καιρό. Σήμερα, παραμένουν 59 κρανία.

Ο Πύργος το 1878

Ο Πύργος σήμερα

Το κρανίο του ηγέτη των ανταρτών Στεβάν Σίντελιτς

Αν και η ήττα του 1809 άφησε την Σερβία βαθιά πληγωμένη, σύντομα, οι Σέρβοι εξεγέρθηκαν και πάλι. Τελικά, το 1878 οι Τούρκοι αποσύρθηκαν. Το 1892, η σερβική κυβέρνηση, αντί να καταστρέψει το θλιβερό μνημείο που άφησαν οι Τούρκοι, έκτισε ένα παρεκκλήσι γύρω από τον πύργο.

Μέχρι σήμερα, το κρανίο του Στεβάν Σίντελιτς παραμένει σε έκθεση μέσα σε μια γυάλα.

Ο Πύργος προσελκύει πολλούς επισκέπτες κάθε χρόνο. Στη δεκαετία του 1830, ένας από αυτούς ήταν ο Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος, ιστοριογράφος και πολιτικός Αλφόνς ντε Λαμαρτίν -γνωστός στην Ελλάδα ως Λαμαρτίνος-, ο οποίος έγραψε:

"Είδα έναν μεγάλο πύργο να υψώνεται στη μέση της πεδιάδας, άσπρο σαν το μάρμαρο του Παρισιού ... Ανακάλυψα ότι οι τοίχοι ... αποτελούνταν από κανονικές σειρές ανθρωπίνων κρανίων ... Σε μερικά μέρη, υπήρχαν ακόμα κρεμασμένα και ανέμιζαν μαλλιά, σαν λειχήνες ή βρύα, με κάθε ανάσα του αέρα ... Μακάρι οι Σέρβοι να κρατήσουν αυτό το μνημείο! Θα διδάσκει πάντα στα παιδιά τους την αξία της ανεξαρτησίας ενός λαού, δείχνοντάς τους την πραγματική τιμή που έπρεπε να πληρώσουν οι πατέρες τους για αυτό".


από: ati

Ρίτσαρντ "The Iceman"Κουκλίνσκι, ο πιο παραγωγικός εκτελεστής στην ιστορία της Μαφίας

$
0
0

Ο Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι (Richard Kuklinski) ήταν εκτελεστής που δούλευε για την Μαφία. Δεν ήταν Ιταλός, ούτε ήταν ποτέ μέλος της διαβόητης οικογένειας του εγκλήματος. Θα μπορούσε όμως να ήταν. Κάποιοι λένε ότι σκότωσε πάνω από 300 άτομα κατ'εντολή διαφόρων αφεντικών.



Για την οικογένεια και τους γείτονές του, ο Κουκλίνσκι ήταν το πρότυπο του Αμερικανού. Για τη Μαφία και τα θύματά του, ήταν ο ίδιος ο "διάβολος", γνωστός ως "Iceman".

"Παρομοιάζεις τον εαυτό σου με δολοφόνο (τον αποκάλεσε "assassin", ασασίνο);"ρώτησαν κάποτε τον Κουκλίνσκι.
"Δολοφόνος; Ακούγεται τόσο εξωτικό", απάντησε με ένα μικρό χαμόγελο. Και έπειτα, σοβάρεψε. "Ήμουν απλά ένας φονιάς".

Το "απλά"ήταν μια υποτίμηση.

Ο Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι, γνωστός ως "Iceman", καταδικάστηκε για τη δολοφονία έξι ατόμων, αλλά ισχυρίστηκε ότι σκότωσε εκατοντάδες -και οι εισαγγελείς δεν το αμφισβήτησαν.

Η δημιουργία του πιο διάσημου δολοφόνου της Μαφίας

Το Τζέρσεϊ Σίτι το 1939

Ο Κουκλίνσκι γεννήθηκε στις 11 Απριλίου του 1935, στο Τζέρσεϊ Σίτυ. Ο πατέρας τους ήταν βίαιος λόγω του αλκοόλ, ενώ η μητέρα του ήταν πολύ θρησκόληπτη. Και οι δύο τον χτυπούσαν τακτικά. Οι ξυλοδαρμοί του πατέρα του ήταν τόσο άγριοι που σκότωσαν τον μεγαλύτερο αδελφό του, αν και στις αρχές είπαν ότι έπεσε από τις σκάλες. Ο Κουκλίνσκι, συνηθισμένος από την βία που δεχόταν, ξεσπούσε βασανίζοντας και σκοτώνοντας γάτες και αδέσποτα σκυλιά της γειτονιάς.

Κάποια στιγμή, παράτησε το σχολείο και το ίδιο έτος, σε ηλικία 14 ετών, χτύπησε μέχρι θανάτου τον νταή της πόλης. Ο νεαρός μισάνθρωπος μετατράπηκε σε ένα γιγαντιαίο άντρα, με ύψος 1,95 και βάρος 137 κιλά.

Στη δεκαετία του 1950, μπλέχτηκε με τη μαφία. Κατέληξε να χρωστάει στον στρατιώτη της μαφίας Ρόι Ντεμέο (Roy DeMeo). Όταν ο Ντεμέο έστειλε να τον χτυπήσουν για να πάρει πίσω τα χρήματά του, η στωική αποδοχή του Κουκλίνσκι εντυπωσίασε τον εγκληματία, που τον πήρε για συνεργάτη -αφού τον πλήρωσε. Έγινε ένας εγκληματίας παντός σκοπού. Ασχολήθηκε με τη διακίνηση παράνομης πορνογραφίας, ληστείες και ξυλοδαρμός όσων η μαφία ήθελε να προειδοποιήσει. Η ικανότητά του να χειρίζεται βρώμικες καταστάσεις και να φέρνει χρήματα στην ομάδα του Ντεμέο του απέφερε τον σεβασμό. Με την πάροδο του χρόνου, τον πρόσεξε η μαφιόζικη οικογένεια Γκαμπίνο, της οποίας μέλος ήταν ο Ντεμέο.

Εκείνη την εποχή, ο Κουκλίνσκι δεν ήταν επαγγελματίας δολοφόνος. Αυτό όμως θα άλλαζε.

Ο Κουκλίνσκι γίνεται επαγγελματίας και γίνεται ο "The Iceman"

Πίνακας της αστυνομίας με φωτογραφίες μαφιόζων πέντε οικογενειών της Νέας Υόρκης

Η φήμη του εξελίχθηκε τελικά στην ελίτ του κόσμου του οργανωμένου εγκλήματος, ιδιαίτερα της διαβόητης οικογένειας του Σαμ Ντεκαβαλκάντε, ο οποίος τον προσέλαβε για την πρώτη του μεγάλη δολοφονία.

Προσέγγισε τη νέα του θέση με επαγγελματικό ζήλο, αναλαμβάνοντας εξτρά δολοφονίες για να μάθει -και για να ικανοποιήσει τη λαχτάρα του να σκοτώνει.

Το 1954, άρχισε να κάνει ταξίδια από το Νιού Τζέρσι στη Νέα Υόρκη, όπου περιφερόταν στο Upper West Side του Μανχάταν για να βρει θύματα. Συχνά, στόχοι του ήταν άνθρωποι που τον ενοχλούσαν, κάποιος που αισθανόταν ότι τον είχε υποτιμήσει κατά κάποιο τρόπο. Άλλες φορές σκότωνε τυχαία, απλά και μόνο για να σκοτώσει.

Οι μέθοδοι του ήταν τόσο μεταβλητές όσο και η επιλογή των θυμάτων του. Πυροβολούσε, μαχαίρωνε, στραγγάλιζε, δηλητηρίαζε ή χτυπούσε, ανάλογα με τη διάθεσή του. Συνεχώς επέλεγε διαφορετικό όπλο, κάτι που εμπόδισε την αστυνομία να υποπτεύεται ότι όλοι εκείνοι οι θάνατοι στην περιοχή ήταν έργο ενός ανθρώπου. Χρησιμοποίησε τα πάντα, από παγοκόφτες και γυμνές γροθιές, μέχρι χειροβομβίδες. Σύμφωνα με μια δήλωση που έκανε κάποτε ο ίδιος, αγαπημένο του όπλο ήταν ένα μπουκάλι ρινικού σπρέι γεμάτο με υδροκυάνιο. Ο Κουκλίνσκι συνέχισε να αναλαμβάνει αποστολές για τον Ντεμέο και τον Γκαμπίνο. Η προθυμία του να δολοφονήσει χωρίς δισταγμό, ενοχλούσε ακόμη και τους συναδέλφους του εγκληματίες, που άρχισαν να τον αποκαλούν "διάβολο αυτοπροσώπως".

Είχε μόνο δύο κανόνες: όχι γυναίκα και όχι παιδί. Πέρα από αυτό, οτιδήποτε άλλο ήταν δίκαιο. Σε μια περίπτωση, ο Κουκλίνσκι ετοιμαζόταν να σκοτώσει έναν άνθρωπο που προσευχόταν για τη ζωή του. Ο Κουκλίνσκι του είπε ότι είχε 30 λεπτά να προσευχηθεί στον Θεό για να δει αν θα παρέμβει. "Όμως, ο Θεός δεν εμφανίστηκε ποτέ και δεν άλλαξε ποτέ την κατάσταση και αυτό ήταν. Δεν ήταν πολύ ωραίο. Είναι κάτι που δεν έπρεπε να το κάνω έτσι. Δεν έπρεπε να το κάνω έτσι", δήλωσε ο Κουκλίνσκι. Ήταν μία από τις ελάχιστες φορές που ο Κουκλίνσκι εξέφρασε τη λύπη του για τις πράξεις του.

Πώς έγινε αυθεντία στον να αποφεύγει να τον εντοπίσουν

Ο Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι πετούσε συχνά πτώματα σε βαρέλια πετρελαίου

Ο Κουκλίνσκι ήταν ιδιαίτερα έξυπνος όταν είχε να αποφύγει τις αρχές. Συχνά, αφαιρούσε τα δάχτυλα και τα δόντια των θυμάτων του για να αποτρέψει την ταυτοποίησή τους. Έλιωνε σώματα σε βαρέλια πετρελαίου ή τα άφηνε στο πίσω μέρος των αυτοκινήτων για να συντριβούν. Κάποιες φορές, τα έριχνε στον Ποταμό Χάντσον ή... σε ναρκοπέδια. Το αγαπημένο του κόλπο ήταν να βάζει τα σώματα σε βιομηχανικούς καταψύκτες, τα οποία έβγαζε μετά από μήνες ή χρόνια. Όταν τα έβρισκε η αστυνομία, οι νεκροί φαινόντουσαν πρόσφατα σκοτωμένοι και κανείς δεν υποπτευόταν τον Κουκλίνσκι. Αυτή η πρακτική ήταν που του απέφερε το παρατσούκλι "Iceman".

Εκείνη την εποχή, η αστυνομία θεωρούσε ότι ήταν άστεγοι που σκότωναν ο ένας τον άλλον. Δεν υποψιάστηκαν ότι υπήρξε ένας αδίστακτος δολοφόνος από το Νιού Τζέρσεϊ ο οποίος είχε έρθει στην πόλη για να σκοτώσει τυχαία. Ούτε καν η οικογένειά του είχε ποτές καταλάβει τι συνέβαινε.

Το 1961, παντρεύτηκε την Barbara. Όταν έγινε αυτό, δεν γνώριζε ότι όταν γνωρίστηκαν είχε ήδη διαπράξει περίπου 65 δολοφονίες. Το ζευγάρι απέκτησε τρία παιδιά και, για τους γείτονές τους στο Νιου Τζέρσεϋ, ήταν η ιδανική αμερικανική οικογένεια. Ζούσαν μια εύπορη ζωή. Τα παιδιά πήγαιναν σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία και συχνά έκαναν μπάρμπεκιου στην αυλή του σπιτιού τους, δίπλα στην πισίνα, και έκαναν ταξίδια στη Disneyland. Κάθε Κυριακής, ο Κουκλίνσκι ήταν στην Θεία Λειτουργία.

Όταν τελικά η αστυνομία τον έπιασε, η Barbara δεν είχε ιδέα του τι είχε κάνει ο σύζυγός της. Ωστόσο, γνώριζε ότι ήταν οξύθυμος. Ο Κουκλίνσκι είχε κακές μέρες, και τότε γινόταν βίαιος και χτυπούσε την Barbara -τόσο που κάποτε της έσπασε τη μύτη. Πάντοτε άφηνε μώλωπες. "Τον αποκαλούσα θυμό -ήταν πέρα από θυμός. Ήταν άρρωστος", είπε η ίδια αργότερα. Και όμως, ισχυρίστηκε ότι ποτέ δεν υποψιάστηκε ότι ήταν δολοφόνος. "Θα ήμουν η πρώτη που θα το έλεγα, ίσως ήμουν αφελής, γιατί ποτέ δεν είδα κάτι τέτοιο, η οικογένειά μου δεν έκανε ποτέ κάτι τέτοιο".

Τα πράγματα καταρρέουν

Η σύζυγος και η κόρη του Κουκλίνσκι κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο γραφείο του δικηγόρου τους

Για 25 χρόνια, ο Iceman συνέχισε να ξεχωρίζει το πρόσωπο του οικογενειάρχη από την υπόλοιπη ζωή του. Δεν έλεγε τίποτα για την προσωπική του ζωή, την οικογένειά του, ή όπου ζούσε στους εγκληματίες για τους οποίους δούλευε. Ποτέ δεν έκανε παρέα με κάποιον της δουλειάς. Έμεινε μακριά από τα ναρκωτικά και τις πόρνες και ποτέ δεν αγόρασε αυτό που πουλούσε η μαφία -ήταν υπάλληλος, όχι πελάτης.

Όμως, στη δεκαετία του '80, μετά από 25 χρόνια ως εκτελεστής της μαφίας, ο Κουκλίνσκι ξεκίνησε τη δική του ομάδα εγκλήματος. Και άρχισε να κάνει λάθη.

Η ανατροπή του ήταν ο Phil Solimene, ένας ντόπιος άνθρωπος της μαφίας και ο πιο κοντινός που είχε ο Κουκλίνσκι για φίλο. Ο Solimene βοήθησε το ATF (Γραφείο αλκοόλ, καπνού, πυροβόλων όπλων και εκρηκτικών) σε μια επιχείρηση και παρουσίασε τον πράκτορα του ATF, Dominick Polifrone, στον Κουκλίνσκι ως υποψήφιο πελάτη. Ο Polifrone πήγε στον Κουκλίνσκι με μια δουλειά και τον κατέγραψε να υπόσχεται ότι θα δολοφονήσει με αντάλλαγμα χρήματα.

Ήταν το τέλος του δρόμου για τον Iceman.

Η σύλληψη του Κουκλίνσκι στις εφημερίδες στις 18 Δεκεμβρίου του 1986

Μια μέρα το 1986, πολιτικά αυτοκίνητα περικύκλωσαν τον ζεύγος Κουκλίνσκι καθώς πήγαιναν για πρωινό. Οι αστυνομικοί τους σημάδεψαν με τα όπλα στο κεφάλι. Ο Pat Kane, ο επικεφαλής ερευνητής, πλησίασε την απεγνωσμένη Barbara και απλά της είπε, "Είναι ένας δολοφόνος".

Την επόμενη ημέρα, κατηγορήθηκε για πέντε δολοφονίες και το 1988 κρίθηκε ένοχος για τέσσερις από αυτές. Αργότερα καταδικάστηκε για δύο ακόμα και έλαβε διαδοχικές ποινές ισόβιας κάθειρξης. Ο ντετέκτιβ Pat Kane πίστευε ότι είχε σκοτώσει μέχρι και 300 ανθρώπους, λέγοντας, "Σκότωνε όποιον ήθελε, όποτε ήθελε".

Μετά από τη σύλληψή του, ο Κουκλίνσκι δεν έμεινε σιωπηλός. Έδωσε συνεντεύξεις σε εισαγγελείς, ψυχιάτρους, δημοσιογράφους, εγκληματολόγους και δημοσιογράφους, οποιονδήποτε ήθελε να του μιλήσει. Συμμετείχε σε δύο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του και μίλησε για τα πράγματα που έκανε και γιατί. Ισχυρίστηκε ότι σκότωσε τον Τζίμι Χόφα, κάτι για το οποίο πήρε 40.000 δολάρια. Σε μια τηλεοπτική συνέντευξη από τη φυλακή, είπε, "Δεν έχω ποτέ λυπηθεί για τίποτα απ'όσα έχω κάνει. Εκτός από το ότι πλήγωσα την οικογένειά μου. Θέλω η οικογένειά μου να με συγχωρήσει".

Μετά από 25 χρόνια στη φυλακή, η υγεία του άρχισε να επιδεινώνεται. Το 2005, διαγνώστηκε με ανίατη φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων και τελικά μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, όπου πήγε να τον δει η Barbara για μια τελευταία φορά. Σε μια στιγμή διαύγειας, ο Κουκλίνσκι ζήτησε από τους γιατρούς να τον επαναφέρουν αν χανόταν. Όμως, η Barbara υπέγραψε μια δήλωση Μη Ανάνηψης (Do-Not-Resuscitate). Μια εβδομάδα πριν πεθάνει, την κάλεσαν για να δουν αν είχε αλλάξει γνώμη. Δεν είχε αλλάξει.

Ο Ρίτσαρντ "The Iceman"Κουκλίνσκι πέθανε στις 5 Μαρτίου του 2006.


Το 2012 γυρίστηκε η ταινία "The Iceman"με τον Μάικλ Σάνον στον ρόλο του Κουκλίνσκι. Η ταινία βασίζεται αόριστα στο βιβλίο του Anthony Bruno, "The Iceman: The True Story of a Cold-Blooded Killer". Στην ταινία, η Γουινόνα Ράιντερ υποδύεται τη σύζυγο του Κουκλίνσκι (μετονομάστηκε σε Deborah), τον Ρέι Λιότα ως Ρόι Ντεμέο, τον Στίβεν Ντορφ ως τον μικρότερο αδερφό του Ρίτσαρντ, Τζόις, και τον Κρις Έβανς ως Robert "Mr. Softee" (μετονομάστηκε σε "Mr. Freezy").

από: ati

Όμορφα, πασχαλινά αυγά ζωγραφισμένα στο χέρι

$
0
0

Η αυτοδίδακτη illustrator Dinara Mirtalipovaδημιουργεί πολύχρωμα έργα τέχνης με παραδοσιακή χροιά.





Η Mirtalipova ενσωματώνει τα λαϊκά μοτίβα του Ουζμπεκιστάν στα ζωγραφισμένα στο χέρι πασχαλινά αυγά της.



Με ένα λεπτό πινέλο, διακοσμεί ξύλινα και πορσελάνινα αυγά με πουλιά, λουλούδια και κλαδάκια φύλλων που θυμίζουν την παλιά τέχνη του Ουζμπεκιστάν.




από: my modern met

Μερικά πράγματα που βρήκα στο διαδίκτυο αυτή την εβδομάδα: Se5, Ep218

$
0
0



Πάσχα Ελλήνων: Τα μεγαλύτερα και ομορφότερα προσκυνήματα της Ορθοδοξίας Up'ο ψηλά




Το Στοιχειωμένο Σινεμά της Ελλάδας



Μια πτήση πάνω από το Drive-in Σίνεμα στη Μαλακάσα Αττικής, όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει.


Η Σκάλα της Τζαβέλενας



Το δυσπρόσιτο σκαλιστό μονοπάτι με την ένδοξη ιστορία. Πήρε το όνομά του από την μικρόσωμη Σουλιώτισσα που αψήφησε τον Οθωμανικό στρατό - στο: mixanitouxronou.gr


Αράδαινα το Grand Canyon της Ελλάδας



Η Αράδαινα, το Grand Canyon της Ελλάδας, βρίσκεται στα Σφακιά Χανίων και τα απόκρημνα βράχια του κόβουν την ανάσα.
Δέος και απέραντο σεβασμό προς την φύση είναι τα συναισθήματα που πλημυρίζουν όποιον αντικρίζει αυτή την άγρια και ατόφια ομορφιά του Κρητικού τοπίου.
Το χωριό Αράδαινα κουβαλήσει βαριά ιστορία, με μάχες καταστροφές και βεντέτες που το αποδεκάτισαν, μοιάζει γαντζωμένο στο χείλος του γκρεμού με τις πετρόκτιστες περιφράξεις των πρώτον σπιτιών να φτάνουν ακόμα και μέσα στο φαράγγι.
Κάποτε είχε πάνω από 180 κατοίκους ενώ σήμερα δεν ξεπερνούν τους 10.
Κάτω από την μεταλλική γέφυρα με τις ξύλινες τάβλες που ενώνει τις δυο απόκρημνες πλευρές του φαραγγιού το βάθος ξεπερνά τα 140 μέτρα και είναι υψηλότερη γέφυρα για άλματα bungy jumping στην Ελλάδα και την δεύτερη στην Ευρώπη.


Μεγαλοβδομαδιάτικα έθιμα στην παλιά Αθήνα


Η Place de Psiri με τα ζωντανά ερίφια - στο: taathinaika.gr

και...

Το μακρύ ταξίδι των Πασχαλινών αυγών από τα μυθολογικά χρόνια


Εντυπωσιακοί θρύλοι και παραδόσεις περιβάλουν το όμορφο χριστιανικό έθιμο - στο: taathinaika.gr


Πάσχα: Μια βόλτα με τη φαντασία σε ένα ξωκλήσι της Αμοργού



Στα μικρά εκκλησάκια της Αμοργού, όπου ένα δείγμα της λαϊκής αρχιτεκτονικής είναι ο μεγάλος αριθμός εκκλησιών στο νησί και ιδιαίτερα στη Χώρα. - στο: documentonews.gr


Το σπήλαιο που σε ταξιδεύει σε κόσμους παραμυθένιους



Το λιμνοσπήλαιο της Μελλισάνης στην Κεφαλονιά πάντα μαγεύει – στο: newsbeast.gr


Λίμνη Κατή: ένας θησαυρός στην καρδιά του Ολύμπου


Στην καρδιά του Ολύμπου βρίσκεται η λίμνη Κατή, μια από τις περιοχές τεράστιας αισθητικής και οικολογικής αξίας. Μετά από μια διαδρομή 30 λεπτών και αφού περάσουμε τους παλιούς οικισμούς του Παλαιού Παντελεήμονα, των Παλαιών Πόρων και της Παλιάς Σκοτίνας, φτάνουμε στη δασική θέση Κατή. Ουσιαστικά, η θέση Κατή είναι ένα μικρό οροπέδιο νοτιοδυτικά των χωριών που προαναφέραμε. - στο: maxmag.gr


Το μεγαλύτερο ενυδρείο του κόσμου άνοιξε τις κάμερές του


Το Ενυδρείο της Τζόρτζια, το μεγαλύτερο ενυδρείο του κόσμου, προσφέρει εντελώς δωρεάν μια ματιά στον υπέροχο κόσμο του.
Μέσα από εννέα κάμερες που έχουν τοποθετηθεί σε σημαντικά σημεία του ενυδρείου, οι επισκέπτες μπορούν να παρακολουθήσουν ζωντανά τι συμβαίνει μέσα στο νερό. Μπορούν να δουν εικόνες από έναν υπέροχο θαλάσσιο λέοντα, από εντυπωσιακές μέδουσες και τρομακτικά πιράνχας. Επίσης, υπάρχουν μοναδικά πλάνα σε έναν κοραλλιογενή ύφαλο και σε φάλαινες μπελούγκα. - στο: georgiaaquarium.org


Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...

Το διάφανο παζλ

$
0
0

Μαζί με το μεγαλύτερο παζλ του κόσμουκαι το λευκό παζλ, ίσως είναι ότι καλύτερο για να "σκοτώσουμε"δημιουργικά τις άπειρες ελεύθερες ώρες.



Δεν είναι λίγοι αυτοί που ασχολούνται με κάποιο παζλ αυτές τις μέρες. Αν κάποιος προτιμάει να φτιάξει ένα δύσκολο, μπορεί να δει το παζλ από το ExpressItBest (είναι διαθέσιμο στο Amazon για 22 δολάρια).


Το παζλ αποτελείται από 150 καθαρά κομμάτια και έχει διαστάσεις 10*12 ίντσες (30,5*25,4 εκατοστά). Κάθε κομμάτι -με διάσταση 0,75 ίντσες- είναι απόλυτα διαφανές, πράγμα που σημαίνει ότι οι μόνες ενδείξεις που έχει ο επίδοξος λύτης είναι το περίγραμμα.

Οι δημιουργοί του αποκαλούν την "πρακτικά αδύνατη"σπαζοκεφαλιά, "το δυσκολότερο παζλ για τον πιο δυνατό λύτη". Είναι τόσο δύσκολο που το ExpressItBest δίνει ένα δωρεάν παζλ την εβδομάδα σε όποιον δημοσιεύει μια εικόνα του ολοκληρωμένου παζλ με το hashtag #Puzzibility στα κοινωνικά μέσα.

από: mental floss

Το Αυτοκίνητο Φάντασμα των Ειδικών Δυνάμεων που επιχειρούσε στην Βοσνία

$
0
0

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ένας Δανός πρώην στρατιωτικός των Ειδικών Δυνάμεων πήγε στην Βοσνία και παρείχε ανθρωπιστική βοήθεια κατά τη διάρκεια του πολέμου στην χώρα.



Με την βοήθεια του στρατού των ΗΠΑ, μπόρεσε να εκπληρώσει την αποστολή του, οδηγώντας υπό επικίνδυνες συνθήκες, μόνο με την Βίβλο του και ένα "πειραγμένο" Camaro, το Ghost Car.

Στην δεκαετία του 1980, η τότε Γιουγκοσλαβία υπέστη σημαντικές αλλαγές στην οικονομία και την πολιτική της. Η χώρα ήταν πάντα μια ομάδα διαφορετικών εθνών. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η τρομερή οικονομική κατάσταση και η δυσπιστία μεταξύ των εθνικών ομάδων κατέληξαν σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο.


Το ΝΑΤΟ έστειλε στρατεύματα για να διατηρηθεί η ειρήνη. Ο Helge Meyer ήρθε σε επαφή με τον διοικητή των δυνάμεων των ΗΠΑ στην Βοσνία με ένα τολμηρό σχέδιο. Με την βοήθεια των μηχανικών του στρατού, θα τροποποιούσε μια Chevrolet Camaro του 1979 και θα έμπαινε στην εμπόλεμη ζώνη για να παράσχει βοήθεια στους πολίτες.

Ο αμερικανικός στρατός συμφώνησε να τον βοηθήσει με το τολμηρό σχέδιό του και έτσι δημιουργήθηκε το Ghost Car.

Αφαιρέθηκαν τα πάντα από το αυτοκίνητο και εφαρμόστηκε θωράκιση στο εξωτερικό και στο κάτω μέρος του. Στο μπροστινό μέρος προσαρμόστηκε ένα πτερύγιο εκκαθάρισης ναρκών, ενώ του έβαλαν και ειδικά ελαστικά. Το πίσω τζάμι αφαιρέθηκε και αντικαταστάθηκε με ατσάλινη πλάκα. Το αυτοκίνητο βάφτηκε μαύρο ματ με ειδικό χρώμα που απορροφά τις υπέρυθρες ακτίνες (ANTI-IR). Προστέθηκαν ανιχνευτές θερμότητας σώματος και κάμερες νυχτερινής όρασης. Ο κινητήρας V8 των 5,7 λίτρων ρυθμίστηκε στους 220hp (από τους 185hp), οι οποίοι, αν ο Meyer έπρεπε να φύγει τάχιστα από κάποια εμπλοκή, έφταναν τους 440hp με προσθήκη νίτρο. Τέλος, τοποθετήθηκε ένας ασύρματος εδάφους-αέρα για να έχε αεροπορική υποστήριξη αν χρειαζόταν.

Επιπλέον, δόθηκε στον Meyer αλεξίσφαιρο και κράνος από Kevlar. Ειδικά το κράνος αποδείχθηκε πολύ χρήσιμο όταν σταμάτησε μια σφαίρα που παραλίγο να τον σκοτώσει.

Με όλες τις τροποποιήσεις, το αυτοκίνητο και πάλι είχε επιτάχυνση τα 125 mph (201 χλμ/ώρα) σε 13 δευτερόλεπτα, ενώ μπορούσε να μεταφέρει 400 κιλά τροφές και προμήθειες.


Το πρώην μέλος των Jaeger Corps (Jægerkorpset) της Δανίας (παρόμοιο με την Delta Force των ΗΠΑ) χρησιμοποίησε όσα ήξερα από τους βοσνιακούς δρόμους, την πίστη του και την αποφασιστικότητά του για να ολοκληρώσει όλες τις αποστολές του άοπλος.

ΤΟ 1994, ο διοικητής ενός τάγματος των αμερικανικών δυνάμεων τον χαρακτήρισε "μοναδικό"και ως "κάποιος που μπορεί να ολοκληρώσει την αποστολή ανησυχώντας πραγματικά για όσους εμπλέκονται". Ο ίδιος διοικητής, σε μια ομιλία του για τις εμπειρίες του από τον Πόλεμο στην Βοσνία, κατέληξε λέγοντας πως "αν ο Θεός είχε ένα Ράμπο στην γη, θα ήταν ο Meyer". Αυτή η δήλωση του απέφερε το παρατσούκλι "Ράμπο του Θεού" (God’s Rambo).


Οι αποστολές του με την Camaro ήταν εκπληκτικές, κάνοντας παραδόσεις νύχτα-μέρα. Όταν δεν ήταν σε υπηρεσία, το αυτοκίνητο κρυβόταν από την αστυνομία και τον στρατό. Ο Meyer συμμετείχε σε πολλά κυνηγητά και μια φορά δέχτηκε μια σφαίρα στο κεφάλι. Πάντα όμως κατάφερνε να ξεφεύγει χάρη στον κινητήρα και την ορατότητα στα ραντάρ του αυτοκινήτου, αλλά και την καλή γνώση που είχε για τα δρομάκια της χώρας.

Ακόμα και σήμερα, ο Meyer έχει ακόμα το Ghost Car, αν και σήμερα είναι βαμμένο πορτοκαλί. Το οδηγεί ακόμα και έχει γράψει πάνω από 1.000 χλμ. με τον αρχικό κινητήρα. Ο ίδιος, έχει γράψει ένα βιβλίο με τις εμπειρίες του, με τίτλο "Gottes Rambo", δηλαδή, ο Ράμπο του Θεού.


Σε ένα από τα περιστατικά, περιγράφει τη συνάντηση του με μια οικογένειας στην ερειπωμένη πόλη Vareš, στην κεντρική Βοσνία, το 1994:

"Ανάμεσα στα ερείπια, εξέτασα την γύρω περιοχή με τον ανιχνευτή μου, ο οποίος ανιχνεύει θερμότητα σώματος. Στο απέναντι κτήριο είχα ένδειξη. Μέσα από την σφραγισμένη πόρτα, είδα φως κεριού.
Χτύπησα και αμέσως, το κερί έσβησε. Χτύπησα ξανά και είπα, "Meyer, του αμερικανικού στρατού". Ένας γέρος άνοιξε την πόρτα και με κάλεσε να μπω. Εκεί ήταν μια νεαρή γυναίκα με το νεογέννητο μωρό της.
Όλοι ήταν βρώμικοι και φανερά υποσιτισμένοι. Πήρα σαπούνι, νερό, φαγητό και παιδική τροφή από την Camaro μου. Η νεαρή μητέρα πλύθηκε η ίδια, έπλυνε το παιδί της και του έδωσε να φάει. Καθίσαμε γύρω από το κερί σιωπηλοί για λίγο. Ο γέρος διάβασε το Κοράνι του και εγώ την Βίβλο μου.
Μετά πήγα στο αυτοκίνητό μου και ήμουν έτοιμος να κοιμηθώ στον υπνόσακό μου όταν κάποιος μου χτύπησε το παράθυρο. Ήταν η νεαρή γυναίκα η οποία έβαλε το μωρό της στο γυμνό στήθος μου.
Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτήν τη συγκινητική στιγμή στη ζωή μου".


από: war history online

Αφίσες για τις πανδημίες στο πέρασμα των χρόνων

$
0
0
Πριν οι βρύσες αρχίσουν να διαθέτουν μια πιο υγιεινή κάνουλα, οι δημόσιες βρύσες χρησιμοποιούσαν ένα κοινό ποτήρι

Πριν η τεχνολογία επιτρέψει να είμαστε άμεσα ενήμεροι για τις τελευταίες εξελίξεις, η δημόσια υγεία κοινοποιούσε τα μηνύματά της μέσω αφισών.



Σήμερα, κοιτάμε συνεχώς τους υπολογιστές μας και τα κινητά μας για τις πιο πρόσφατες εξελίξεις -οι οποίες μας κάνουν ακόμα πιο ανήσυχους. Παλιότερα όμως, η δημόσια υγεία κοινοποιούσε τα μηνύματά της μέσω αφισών. Αυτές οι αφίσες, που παράχθηκαν και προβλήθηκαν μαζικά, χρησιμοποίησαν μια ποικιλία πολιτιστικών, πολιτικών και ψυχολογικών στρατηγικών για να κατευθύνουν τον κόσμο με εντυπωσιακά -και μερικές φορές συγκλονιστικά- γραφικά.

Όμως, το μήνυμα για την καταπολέμηση μιας ασθένειας ήταν ίδιο: Κλείστε το στόμα σας όταν βήχετε, μείνετε στο σπίτι όταν είστε άρρωστοι και αποφύγετε τα πλήθη.

Αριστερά: Ένα ενημερωτικό δελτίο του 1918 από το Υπουργείο Υγείας της Νέας Υόρκης ενθαρρύνει τους πολίτες να χρησιμοποιούν μαντήλια και να αποφεύγουν τα πλήθη - Δεξιά: Οι οργανώσεις δημόσιας υγείας αγωνίστηκαν για να εκπαιδεύσουν τον πληθυσμό σχετικά με τρόπους πρόληψης της εξάπλωσης μικροβίων το 1918

Αριστερά: Ένας νεαρός άνδρας από τη δεκαετία του 1920 δείχνει την κατάλληλη εναλλακτική λύση για το "απρόσεκτο φτύσιμο" - Δεξιά: Μια αφίσα που χρησιμοποιεί την δημόσια διαπόμπευση για να προειδοποιήσει για το φτύσιμο δημόσια

Αυτές οι σκηνές που μοιάζουν με κινούμενα σχέδια από το 1940 δίνουν συμβουλές για την καταπολέμηση της γρίπης: Φορέστε κοντές φούστες τον χειμώνα, φάτε ανθυγιεινά τρόφιμα, φταρνιστείτε στο πρόσωπο κάποιου, κοιμηθείτε με τα παράθυρα ανοιχτά και αποφύγετε τους γιατρούς

Αγγλικές αφίσες από το 1950

Αριστερά: Το 1955, η κινεζική κυβέρνηση δημιούργησε μια σειρά αφισών για την προώθηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με την υγιεινή στις αγροτικές περιοχές κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας χολέρας. Ένας αγρότης κάνει εμετό ενώ ταυτόχρονα αφοδεύει - Δεξιά: Αφίσα από την Ινδία στην δεκαετία του 1960 που δείχνει έναν άντρα να ψεκάζει με εντομοκτόνο ένα κουνούπι που φέρει ελονοσία

Το 1949, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης κάλεσε μια ομάδα καλλιτεχνών να δημιουργήσουν αφίσες για την καταπολέμηση της πολιομυελίτιδας

από: the atlantic

Φτιάξτε τη δική σας μινιατούρα από χαρτί της διάσημης ιαπωνικής περιοχής Ακιχαμπάρα στο Τόκιο

$
0
0

Λόγω των ημερών, οι διεθνείς πτήσεις έχουν ακυρωθεί, πολλές διακοπές έχουν καταστραφεί και έχουν ήδη αναβληθεί πολλές εκδηλώσεις, μεταξύ των οποίων και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο.



Ένα από τα πιο δημοφιλή μέρη παγκοσμίως είναι η περιοχή Ακιχαμπάρα στο Τόκιο. Πρόκειται για μια πολυσύχναστη περιοχή, διάσημη για την αγορά ηλεκτρονικών ειδών, που φιλοξενεί από μικροσκοπικούς πάγκους έως τεράστια εμπορικά κέντρα, όπως το Yodobashi Multimedia Akiba. Οι εγκαταστάσεις με εξειδικευμένες επιλογές προϊόντων μάνγκα, anime και βιντεοπαιχνιδιών περιλαμβάνουν το Tokyo Anime Center, με εκθέματα και αναμνηστικά, και το Radio Kaikan, ένα κτήριο 10 ορόφων με παιχνίδια, συλλεκτικές κάρτες και διάφορα άλλα συλλεκτικά είδη. Στα κοντινά maid cafe το προσωπικό σερβίρει τσάι και γλυκά φορώντας στολές μπάτλερ ή υπηρέτριας.


Ωστόσο, σήμερα μπορεί να είναι μια καλή στιγμή να φτιάξουμε τη δική μας χάρτινη μινιατούρα της περιοχής μέσω ενός κιτ που έφτιαξε και διαθέτει δωρεάν online μια τοπική εταιρεία, η Niku no Mansei. Στο κιτ περιλαμβάνονται πολλά από τα κύρια κτήρια, αν και έχουν αλλάξει τα ονόματά τους -για παράδειγμα, το Radio Kaikan otaku έγινε "Television Kaikan", τα καταστήματα ηλεκτρονικών Labi έγιναν "Tabi"και οι δύο στοές της Sega ανήκουν στην "Saga".

Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να βρει το κιτ εδώ (pdf 47 σελίδων), εδώ (pdf 5 σελίδων) μπορεί να βρει ένα ειδικό μοντέλο του κτηρίου της εταιρίας που το δημιούργησε, εδώ (pdf 11 σελίδων) μπορεί να βρει επιπλέον δρόμους και διαγράμματα για την συναρμολόγηση εδώ (είναι στα γιαπωνέζικα οπότε θα χρειαστείτε μια βοήθεια με την μετάφραση).

Γιούνες Φουτ, η μητέρα της επιστήμης του κλίματος της οποίας το έργο αγνοήθηκε επειδή ήταν γυναίκα

$
0
0

Το έργο της Φουτ έτυχε νέας προσοχής όταν ένας συλλέκτης βρήκε ένα δείγμα του στο Scientific American



Τα ερασιτεχνικά πειράματα της Γιούνες Νιούτον Φουτ (Eunice Newton Foote) ήταν τα πρώτα που περιέγραψαν συνοπτικά τη σχέση μεταξύ των αερίων του θερμοκηπίου και την ατμοσφαιρική θέρμανση, όμως τα αποτελέσματα πιστώνονται σε έναν άνδρα επιστήμονα που έκανε ένα παρόμοιο πείραμα μετά από τρία χρόνια.

Η κλιματολογία -ή επιστήμη του κλίματος- είναι ένας σημαντικός κλάδος της επιστημονικής μελέτης και ίσως σήμερα, είναι ακόμη πιο σημαντικός από ποτέ, λόγω της αυξανόμενης ανησυχίας για την παγκόσμια κλιματική αλλαγή. Όμως, ελάχιστοι γνωρίζουν ότι ο πρώτος άνθρωπος που προσδιόρισε ότι τα αέρια του θερμοκηπίου επηρεάζουν την ατμόσφαιρα του πλανήτη μας ήταν η Αμερικανίδα ερασιτέχνης επιστήμονας και σουφραζέτα του 19ου αιώνα Γιουνές Φουτ.

Έπρεπε να περάσει πάνω από ένας αιώνας ώστε να πιστωθεί στην Φουτ η συμβολής της στην επιστήμη, αλλά και στα δικαιώματα των γυναικών.

Το ξεχασμένο έργο της

Η Γιουνές Φουτ - πηγή

Λίγα είναι γνωστά για την προσωπική ζωή και το υπόβαθρο της Φουτ, αλλά οι ερευνητές ανακάλυψαν μερικά πράγματα για την επιστήμονα του κλιματολογίας.

Το πλήρες όνομά της ήταν Eunice Newton Foote, γεννήθηκε το 1819 και έζησε κυρίως στο Upstate της Νέας Υόρκης. Παρακολούθησε το Troy Female Seminary (που σήμερα ονομάζεται Emma Willard School), το οποίο ενθάρρυνε τις μαθήτριές του να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε ένα κοντινό επιστημονικό κολέγιο, όπου μάλλον απέκτησε τις δεξιότητες που θα την βοηθούσαν στα ανεξάρτητα πειράματά της.

Όμως, τα ενδιαφέροντα της Φουτ επεκτείνονταν πέρα από την επιστήμη. Ήταν φίλες με την περίφημη σουφραζέτα -και κοινωνική ακτιβίστρια, υπέρμαχος της κατάργησης της δουλείας και ηγετική φιγούρα του πρώιμου αμερικανικού κινήματος υπέρ των γυναικείων δικαιωμάτων, πρόεδρος της Αμερικανική Εθνικής Ένωσης Σουφραζέτας- Ελίζαμπεθ Κάντι Στάντον, αλλά και η ίδια ήταν περήφανη σουφραζέτα. Μάλιστα, η υπογραφή της εμφανίζεται στη Διακήρυξη των Αισθημάτων (Declaration of Sentiments) που καταρτίστηκε από τις σουφραζέτες στο συνέδριο του 1848 Seneca Fall για τα δικαιώματα των γυναικών.

Όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι η Φουτ ήταν η πρώτη επιστήμονας που όρισε το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ήταν η πρώτη που έδειξε ότι οι διαφορετικές αναλογίες διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα αλλάζουν την θερμοκρασία του. Της απαγορεύτηκε όμως να ανακοινώσει τα ευρήματά της στα άλλα μέλη του συνεδρίου της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης στο Όλμπανι της Νέας Υόρκης το 1856. Αντ'αυτού, κάποιος άλλος επιστήμονας, ένας άνδρας, εμφανίστηκε τρία χρόνια αργότερα και πιστώθηκε το έργο της.

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου όπως το όρισε η Φουτ

Το έγγραφο του 1856 της Φουτ ήταν το πρώτο στην ιστορία που διατύπωσε δημόσια την θεωρεία του φαινομένου που σήμερα αποκαλούμε "αέρια του θερμοκηπίου" - πηγή

Η Φουτ πραγματοποίησε μια σειρά ανεξάρτητων επιστημονικών πειραμάτων για να ελέγξει αν οι ακτίνες του ήλιου είχαν κάποια επίδραση σε διάφορα αέρια. Δοκίμασε την θεωρία της χρησιμοποιώντας απλά εργαλεία όπως μια τρόμπα, δύο γυάλινους κυλίνδρους και τέσσερα θερμόμετρα.

Αφού έβαλε στους δύο κυλίνδρους από δύο θερμόμετρα, χρησιμοποίησε την τρόμπα και αφαιρούσε τον αέρα από τον έναν κύλινδρο, τον οποίο συμπύκνωσε στον άλλο. Πρόσθεσε λίγη υγρασία και έβαλε τους κυλίνδρους κάτω από τον ήλιο.

Αφού εξέτασε διάφορα αέρια, συμπεριλαμβανομένου και του διοξειδίου του άνθρακα -το οποίο τον 19ο αιώνα αποκαλούνταν "ανθρακικό οξύ"- διατύπωσε την θεωρεία ότι η ποσότητα αυτών των αερίων στην ατμόσφαιρα είχε επιπτώσεις στην θερμοκρασία της ατμόσφαιρας. Ήταν η πρώτη φορά που περιγράφηκε το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Εν τω μεταξύ, η Φουτ ήταν μέλος της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης (American Association for the Advancement of Science, AAAS), η οποία ήταν από τα λίγα ιδρύματα που επέτρεπαν ερασιτέχνες και γυναίκες να γίνουν μέλη.

Έτσι, τον Αύγουστο του 1856, η Φουτ παρουσίασε το έγγραφό της με τίτλο "Περιπτώσεις που επηρεάζουν τη θερμότητα των ακτίνων του ήλιου" (Circumstances Affecting the Heat of Sun’s Rays) στο ετήσιο συνέδριο της AAAS. Η παρουσία της εκεί υπήρξε η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά των επιστημονικών προσπαθειών της. Δεν μπόρεσε όμως να παρουσιάσει ή να διαβάσει το έγγραφό της. Αντ'αυτού, δημοσίευσε το έγγραφο της Φουτ ο επιστήμονας Τζόζεφ Χένρι του Smithsonian Institution, λέγοντας ότι "η επιστήμη δεν έχει χώρα και φύλο. Η σφαίρα της γυναίκας αγκαλιάζει, όχι μόνο την ομορφιά και την χρησιμότητα, αλλά και την αλήθεια". Αυτό, ίσως ήταν φιλοφρόνηση για τις προσπάθειες της Φουτ, ή ένας τρόπος για να την προστατεύσει από σεξιστική κριτική. Όπως και να έχει όμως, το έργο της δεν παρουσιάστηκε πλήρως ή με τη σοβαρότητα που του άξιζε. Το έγγραφό της παραλείφθηκε από τα Ετήσια Πρακτικά της ένωσης όπου δημοσιεύονταν όλα τα έργα που παρουσιάζονταν στις ετήσιες συναντήσεις της.

Έτσι, το 1859, ο Ιρλανδός επιστήμονας Τζον Τίνταλ δημοσίευσε τη δική του μελέτη και έκτοτε αναγνωρίστηκε ευρέως ως ο πατέρας της σύγχρονης επιστήμης του κλίματος.

Ανακαλύπτοντας ξανά την Μητέρα της Κλιματολογίας

Η υπογραφή της Φουτ στο Declaration of Sentiments, ακριβώς κάτω από εκείνη της Στάντον - πηγή

Τελικά, το 2011, η Φουτ έλαβε την αναγνώριση που της άξιζε.

Ο συλλέκτης επιστημονικών περιοδικών Raymond Sorenson βρήκε τυχαία μια περίληψη -στο περιοδικό Scientific American- του αρχικού εγγράφου του 1856 της Φουτ. Εκεί, σε μια στήλη με τίτλο Κυρίες της Επιστήμης, ήταν η ανεξάρτητη έρευνα της Φουτ. Οι εκδότες του περιοδικού επαινούσαν την έρευνα ως "πρακτικά πειράματα"και συμπλήρωναν ότι "είμαστε ευτυχείς να πούμε ότι έγινε από μια κυρία".

Όμως, το έγγραφο της Φουτ δεν θεωρήθηκε ποτέ ως μελέτη, ούτε δημοσιεύθηκε ποτέ μαζί με τις υπόλοιπες επιστημονικές μελέτες εκείνης της χρονιάς. Έτσι, ο Sorenson αποφάσισε να γράψει ένα έγγραφο δημοσιεύοντας το έργο της. Αυτή η αποκάλυψη προκαλεί το ερώτημα αν ο Τίνταλ ήξερε τη μελέτη της. Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε με βεβαιότητα, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι το ήξερε.

Το μοναδικό αντίγραφο του εγγράφου της Φουτ που δημοσιεύθηκε εξολοκλήρου, εκτός από αυτό στο έγγραφο του Sorenson, ήταν στο The American Journal of Science and Arts.

από: ati

Η σημαία που σηματοδοτεί την αρχή του Περιβαλλοντικού Κινήματος στην δεκαετία του 1970

$
0
0
Η σημαία που έφτιαξαν σε ένα σπίτι και που έφεραν οι μαθητές του Lanphier High School κατά τη διάρκεια της πορείας τους προς το Καπιτώλιο της πολιτείας του Ιλινόις στην πρώτη Ημέρα της Γης

Μια σημαία με άσπρο και πράσινο από ένα γυμνάσιο του Ιλινόις στις ΗΠΑ που χρησιμοποιήθηκε στην πρώτη Ημέρα της Γης πριν από 50 χρόνια.



Στις αρχές του 1970 στο Lanphier High School στο Σπρίνγκφιλντ του Ιλινόις, ο Raymond Bruzan μετέτρεψε την τάξη του σε "Κέντρο Περιβαλλοντικής Δράσης", όπως έλεγε η πινακίδα στην πόρτα. Πλέον, ήταν ένα μέρος όπου, ο 24χρονος καθηγητής βιολογίας και οι μαθητές του μπορούσαν να συζητήσουν τι μπορούσαν να κάνουν για να διαμαρτυρηθούν για τον μολυσμένο αέρα και το νερό της χώρας στην πρώτη Ημέρα της Γης που έχει προγραμματιστεί για τις 22 Απριλίου.

Οι νεαροί ακτιβιστές αποφάσισαν να μιμηθούν μια νεκρική πομπή στο σχολείο τους για τη "νεκρή"Γη που τους περίμενε αν οι Αμερικανοί δεν σταματούσαν να δηλητηριάζουν το περιβάλλον. Μεταξύ κατεργαριάς και σοβαρότητας, γύρισαν τις αίθουσες του σχολείου με ένα φέρετρο που περιείχε έναν πλαστικό σκελετό που είχαν δανειστεί από την αποθήκη του μαθήματος της βιολογίας. Στη συνέχεια, ο Bruzan και 60 με 70 μαθητές ξεκίνησαν για το Καπιτώλιο του Ιλινόις, δύο μίλια μακριά, όπου θα παρουσίαζαν στον αντικαταστάτη του κυβερνήτη αιτήματα κατά της ρύπανσης, υπογεγραμμένα από περισσότερους από 1.000 ανθρώπους.

Ο Bruzan, φορώντας ένα λευκό πουκάμισο και γραβάτα, είχε κανονίσει ώστε η αστυνομία να συνοδεύει τους διαδηλωτές, οι οποίοι είχαν πλακάτ που πρόσφεραν λυπητερές ικεσίας, αλλά και έξυπνους χλευασμούς. "Save Our Lakes" (Σώστε τις λίμνες μας), "The End Could Be Near" (Ίσως το τέλος είναι κοντά), "Isn' t It Nice to Get Up in the Morning and Hear the Birds Cough?" (Δεν είναι ωραίο να σηκώνεσαι το πρωί και να ακούς τα πουλιά να βήχουν; ). Μερικοί μαθητές φορούσαν περιβραχιόνια με το καινούργιο σύμβολο της οικολογίας, ένα "e"πάνω από ένα "o"που εξέφραζε την εξάρτηση όλων των οργανισμών από το περιβάλλον τους. Ένας μαθητής κουβαλούσε μια πράσινη σημαία με λευκές ρίγες με το ίδιο σύμβολο. Σήμερα, η σημαία είναι ένα κομμάτι καθοριστικής στιγμής στην περιβαλλοντική συνείδηση της Αμερικής.

Ο Bruzan θυμάται ότι την σημαία έραξε η μητέρα ενός από τους μαθητές του, με διαστάσεις 3x5 πόδια. Το σύμβολο της οικολογίας δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 1969 από τον σκιτσογράφο Ron Cobb του Los Angeles Free Press, μια εναλλακτική εφημερίδα. Το σύμβολο προοριζόταν στο να συγκεντρώσει τους διαδηλωτές γύρω του.

Μαθητές του Lanphier High School κατά τη διάρκεια της πορείας τους στο Σπρίνγκφιλντ στις 22 Απριλίου του 1970

Η σπιτική σημαία στο Σπρίνγκφιλντ έδειξε ότι ο περιβαλλοντικός σκοπός είχε ευρεία έκκληση.

Ένας από τους λόγους για τους οποίους η πρώτη Ημέρα της Γης άλλαξε την ιστορία ήταν ότι, όπως και η ραμμένη στο χέρι σημαία, ήταν ιδιοκατασκευή. Τον Σεπτέμβριο του 1969, ο γερουσιαστής του Ουισκόνσιν Γκέιλορντ Νέλσον δεσμεύθηκε να οργανώσει μια "εθνική διδασκαλία για το περιβάλλον", αλλά δεν επέμεινε σε μια συγκεκριμένη μορφή. Αντ'αυτού, ενθάρρυνε τους τοπικούς διοργανωτές να διαμορφώσουν τις δικές τους εκδηλώσεις. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, η διδασκαλία να γίνει κάτι πολύ μεγαλύτερο απ'ό, τι είχε φανταστεί ο Νέλσον, εμπνέοντας και ενώνοντας ανθρώπους με διαφορετικούς τρόπους ζωής και ιδεολογίες. Περίπου 10.000 σχολεία, 1.500 κολέγια και πανεπιστήμια και εκατοντάδες κοινότητες πραγματοποίησαν εορτασμούς για την Ημέρα της Γης. Συμμετείχαν εκατομμύρια.

Σε εθνικό επίπεδο, η μαζική επίδειξη ανησυχίας οδήγησε σε μια σειρά περιβαλλοντικών νόμων, ξεκινώντας με τον νόμο Clean Air Act του 1970. Η Ημέρα της Γης δημιούργησε μια πολιτική και εκπαιδευτική υποδομή που ενισχύει ακόμα και σήμερα το κίνημα.

Ο Bruzan δεν ηγήθηκε ποτέ ξανά κάποιας άλλης διαδήλωσης. Όμως, στις 22 Απριλίου κάθε χρόνο, έως το 1994, κρεμούσε την σημαία στην τάξη του. Εκείνη την χρονιά, έξι χρόνια πριν αποσυρθεί από το γυμνάσιο, την έδωσε στο Smithsonian.

"Αν μπορούσαμε να στείλουμε κάποιον στη Σελήνη, θα πρέπει να μπορούμε να αποκαταστήσουμε το περιβάλλον μας. Τώρα ξέρω ότι δεν είναι τόσο απλό", λέει. "Αλλά παραμένω αισιόδοξος".

από: smithsonianmag.com
Viewing all 4989 articles
Browse latest View live